Psalms 144

1 Of David. Blessed be the LORD, my Rock, who trains my hands for war, my fingers for battle.

۱ مزمور داود خداوند که صخره من است، متبارک باد! که دستهای مرا به جنگ وانگشتهای مرا به حرب تعلیم داد!

2 He is my steadfast love and my fortress, my stronghold and my deliverer. He is my shield, in whom I take refuge, who subdues peoples under me.

۲ رحمت من اوست و ملجای من و قلعه بلند من و رهاننده من وسپر من و آنکه بر او توکل دارم، که قوم مرا در زیراطاعت من می‌دارد.

3 O LORD, what is man, that You regard him, the son of man that You think of him?

۳ ‌ای خداوند، آدمی چیست که او را بشناسی؟ و پسر انسان که او را به حساب بیاوری؟

4 Man is like a breath; his days are like a passing shadow.

۴ انسان مثل نفسی است و روزهایش مثل سایه‌ای است که می‌گذرد.

5 Part Your heavens, O LORD, and come down; touch the mountains, that they may smoke.

۵ ‌ای خداوند آسمانهای خود را خم ساخته، فرود بیا. و کوهها را لمس کن تا دود شوند.

6 Flash forth Your lightning and scatter them; shoot Your arrows and rout them.

۶ رعدرا جهنده ساخته، آنها را پراکنده ساز. تیرهای خود را بفرست و آنها را منهزم نما.

7 Reach down from on high; set me free and rescue me from the deep waters, from the grasp of foreigners,

۷ دست خودرا از اعلی بفرست، و مرا رهانیده، از آبهای بسیارخلاصی ده، یعنی از دست پسران اجنبی.

8 whose mouths speak falsehood, whose right hands are deceitful.

۸ که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید، و دست راست ایشان، دست دروغ است.

9 I will sing to You a new song, O God; on a harp of ten strings I will make music to You—

۹ ‌ای خدا، تو راسرودی تازه می‌سرایم. با بربط ذات ده تار، تو راترنم خواهم نمود.

10 to Him who gives victory to kings, who frees His servant David from the deadly sword.

۱۰ که پادشاهان را نجات می‌بخشی، و بنده خود داود را از شمشیر مهلک می‌رهانی.

11 Set me free and rescue me from the grasp of foreigners, whose mouths speak falsehood, whose right hands are deceitful.

۱۱ مرا از دست اجنبیان برهان و خلاصی ده، که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید. و دست راست ایشان دست دروغ است.

12 Then our sons will be like plants nurtured in their youth, our daughters like corner pillars carved to adorn a palace.

۱۲ تا پسران ما در جوانی خود نمو کرده، مثل نهالها باشند. ودختران ما مثل سنگهای زاویه تراشیده شده به مثال قصر.

13 Our storehouses will be full, supplying all manner of produce; our flocks will bring forth thousands, tens of thousands in our fields.

۱۳ و انبارهای ما پر شده، به انواع نعمت ریزان شوند. و گله های ما هزارها و کرورهادر صحراهای ما بزایند.

14 Our oxen will bear great loads. There will be no breach in the walls, no going into captivity, and no cry of lament in our streets.

۱۴ و گاوان ما باربردارشوند و هیچ رخنه و خروج و ناله‌ای درکوچه های ما نباشد.

15 Blessed are the people of whom this is so; blessed are the people whose God is the LORD.

۱۵ خوشابحال قومی که نصیب ایشان این است. خوشابحال آن قوم که یهوه خدای ایشان است.