Psalms 141

1 A Psalm of David. I call upon You, O LORD; come quickly to me. Hear my voice when I call to You.

Drottinn, þú hefur hlustað á bæn mína, svaraðu mér fljótt! Heyr þegar ég hrópa til þín eftir hjálp.

2 May my prayer be set before You like incense, my uplifted hands like the evening offering.

Líttu á bæn mína sem kvöldfórn, eins og reykelsi sem stígur upp til þín.

3 Set a guard, O LORD, over my mouth; keep watch at the door of my lips.

Hjálpaðu mér, Drottinn, að gæta munns míns – innsiglaðu varir mínar!

4 Do not let my heart be drawn to any evil thing or take part in works of wickedness with men who do iniquity; let me not feast on their delicacies.

Frelsaðu mig frá löngun í hið illa. Forðaðu mér frá félagsskap við syndara og þeirra vondu verkum. Láttu mig sneiða hjá svallveislum þeirra.

5 Let the righteous man strike me; let his rebuke be an act of loving devotion. It is oil for my head; let me not refuse it. For my prayer is ever against the deeds of the wicked.

Hirting frá guðhræddum manni er mér til góðs – hún er áhrifaríkt læknislyf! Ég vil ekki hlusta á hrós vondra manna. Ég bið gegn illsku þeirra og svikum.

6 When their rulers are thrown down from the cliffs, the people will listen to my words, for they are pleasant.

Þegar foringjar þeirra fá sinn dóm, þegar þeim verður hrint fram af kletti,

7 As when one plows and breaks up the soil, so our bones have been scattered at the mouth of Sheol. (Sheol h7585)

þá munu menn þessir hlusta á viðvörun mína og skilja að ég vildi þeim vel. (Sheol h7585)

8 But my eyes are fixed on You, O GOD the Lord. In You I seek refuge; do not leave my soul defenseless.

Drottinn, ég horfi til þín í von um hjálp. Þú ert skjól mitt. Láttu þá ekki tortíma mér.

9 Keep me from the snares they have laid for me, and from the lures of evildoers.

Forðaðu mér frá gildrum þeirra.

10 Let the wicked fall into their own nets, while I pass by in safety.

Hinir óguðlegu falli í eigin net, en ég sleppi heill á húfi.