Psalms 14

1 For the choirmaster. Of David. The fool says in his heart, “There is no God.” They are corrupt; their acts are vile. There is no one who does good.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

2 The LORD looks down from heaven upon the sons of men to see if any understand, if any seek God.

Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

3 All have turned away, they have together become corrupt; there is no one who does good, not even one.

Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

4 Will the workers of iniquity never learn? They devour my people like bread; they refuse to call upon the LORD.

Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

5 There they are, overwhelmed with dread, for God is in the company of the righteous.

Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

6 You sinners frustrate the plans of the oppressed, yet the LORD is their shelter.

Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

7 Oh, that the salvation of Israel would come from Zion! When the LORD restores His captive people, let Jacob rejoice, let Israel be glad!

Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.