< Psalms 139 >

1 For the choirmaster. A Psalm of David. O LORD, You have searched me and known me.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 You know when I sit and when I rise; You understand my thoughts from afar.
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 You search out my path and my lying down; You are aware of all my ways.
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 Even before a word is on my tongue, You know all about it, O LORD.
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 You hem me in behind and before; You have laid Your hand upon me.
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 Such knowledge is too wonderful for me, too lofty for me to attain.
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 Where can I go to escape Your Spirit? Where can I flee from Your presence?
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 If I ascend to the heavens, You are there; if I make my bed in Sheol, You are there. (Sheol h7585)
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 If I rise on the wings of the dawn, if I settle by the farthest sea,
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 even there Your hand will guide me; Your right hand will hold me fast.
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 If I say, “Surely the darkness will hide me, and the light become night around me”—
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 even the darkness is not dark to You, but the night shines like the day, for darkness is as light to You.
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 For You formed my inmost being; You knit me together in my mother’s womb.
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 I praise You, for I am fearfully and wonderfully made. Marvelous are Your works, and I know this very well.
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 My frame was not hidden from You when I was made in secret, when I was woven together in the depths of the earth.
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 Your eyes saw my unformed body; all my days were written in Your book and ordained for me before one of them came to be.
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 How precious to me are Your thoughts, O God, how vast is their sum!
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 If I were to count them, they would outnumber the grains of sand; and when I awake, I am still with You.
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 O God, that You would slay the wicked— away from me, you bloodthirsty men—
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 who speak of You deceitfully; Your enemies take Your name in vain.
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Do I not hate those who hate You, O LORD, and detest those who rise against You?
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 I hate them with perfect hatred; I count them as my enemies.
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 Search me, O God, and know my heart; test me and know my concerns.
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 See if there is any offensive way in me; lead me in the way everlasting.
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!

< Psalms 139 >