< Psalms 139 >
1 For the choirmaster. A Psalm of David. O LORD, You have searched me and known me.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 You know when I sit and when I rise; You understand my thoughts from afar.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 You search out my path and my lying down; You are aware of all my ways.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 Even before a word is on my tongue, You know all about it, O LORD.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 You hem me in behind and before; You have laid Your hand upon me.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Such knowledge is too wonderful for me, too lofty for me to attain.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Where can I go to escape Your Spirit? Where can I flee from Your presence?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 If I ascend to the heavens, You are there; if I make my bed in Sheol, You are there. (Sheol )
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol )
9 If I rise on the wings of the dawn, if I settle by the farthest sea,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 even there Your hand will guide me; Your right hand will hold me fast.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 If I say, “Surely the darkness will hide me, and the light become night around me”—
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 even the darkness is not dark to You, but the night shines like the day, for darkness is as light to You.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 For You formed my inmost being; You knit me together in my mother’s womb.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 I praise You, for I am fearfully and wonderfully made. Marvelous are Your works, and I know this very well.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 My frame was not hidden from You when I was made in secret, when I was woven together in the depths of the earth.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Your eyes saw my unformed body; all my days were written in Your book and ordained for me before one of them came to be.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 How precious to me are Your thoughts, O God, how vast is their sum!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 If I were to count them, they would outnumber the grains of sand; and when I awake, I am still with You.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 O God, that You would slay the wicked— away from me, you bloodthirsty men—
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 who speak of You deceitfully; Your enemies take Your name in vain.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Do I not hate those who hate You, O LORD, and detest those who rise against You?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 I hate them with perfect hatred; I count them as my enemies.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Search me, O God, and know my heart; test me and know my concerns.
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 See if there is any offensive way in me; lead me in the way everlasting.
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.