< Psalms 130 >

1 A song of ascents. Out of the depths I cry to You, O LORD!
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.۱
2 O Lord, hear my voice; let Your ears be attentive to my plea for mercy.
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.۲
3 If You, O LORD, kept track of iniquities, then who, O Lord, could stand?
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟۳
4 But with You there is forgiveness, so that You may be feared.
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.۴
5 I wait for the LORD; my soul does wait, and in His word I put my hope.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.۵
6 My soul waits for the Lord more than watchmen wait for the morning— more than watchmen wait for the morning.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.۶
7 O Israel, put your hope in the LORD, for with the LORD is loving devotion, and with Him is redemption in abundance.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.۷
8 And He will redeem Israel from all iniquity.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.۸

< Psalms 130 >