Psalms 129

1 A song of ascents. Many a time they have persecuted me from my youth— let Israel now declare—

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 many a time they have persecuted me from my youth, but they have not prevailed against me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 The plowmen plowed over my back; they made their furrows long.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 The LORD is righteous; He has cut me from the cords of the wicked.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 May all who hate Zion be turned back in shame.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 May they be like grass on the rooftops, which withers before it can grow,

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 unable to fill the hands of the reaper, or the arms of the binder of sheaves.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 May none who pass by say to them, “The blessing of the LORD be on you; we bless you in the name of the LORD.”

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»