< Psalms 129 >
1 A song of ascents. Many a time they have persecuted me from my youth— let Israel now declare—
Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)
2 many a time they have persecuted me from my youth, but they have not prevailed against me.
og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!
3 The plowmen plowed over my back; they made their furrows long.
Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:
4 The LORD is righteous; He has cut me from the cords of the wicked.
„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.
5 May all who hate Zion be turned back in shame.
Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.
6 May they be like grass on the rooftops, which withers before it can grow,
Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.
7 unable to fill the hands of the reaper, or the arms of the binder of sheaves.
Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.
8 May none who pass by say to them, “The blessing of the LORD be on you; we bless you in the name of the LORD.”
Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“