< Psalms 109 >

1 For the choirmaster. A Psalm of David. O God of my praise, be not silent.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
2 For wicked and deceitful mouths open against me; they speak against me with lying tongues.
Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
3 They surround me with hateful words and attack me without cause.
Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
4 In return for my love they accuse me, but I am a man of prayer.
Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
5 They repay me evil for good, and hatred for my love.
Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
6 Set over him a wicked man; let an accuser stand at his right hand.
Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
7 When he is tried, let him be found guilty, and may his prayer be regarded as sin.
У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
8 May his days be few; may another take his position.
Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
9 May his children be fatherless and his wife a widow.
Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
10 May his children wander as beggars, seeking sustenance far from their ruined homes.
Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
11 May the creditor seize all he owns, and strangers plunder the fruits of his labor.
Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
12 May there be no one to extend kindness to him, and no one to favor his fatherless children.
Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
13 May his descendants be cut off; may their name be blotted out from the next generation.
Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
14 May the iniquity of his fathers be remembered before the LORD, and the sin of his mother never be blotted out.
Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
15 May their sins always remain before the LORD, that He may cut off their memory from the earth.
Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
16 For he never thought to show kindness, but pursued the poor and needy and brokenhearted, even to their death.
Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
17 The cursing that he loved, may it fall on him; the blessing in which he refused to delight, may it be far from him.
У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
18 The cursing that he wore like a coat, may it soak into his body like water, and into his bones like oil.
У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
19 May it be like a robe wrapped about him, like a belt tied forever around him.
Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
20 May this be the LORD’s reward to my accusers, to those who speak evil against me.
Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
21 But You, O GOD, the Lord, deal kindly with me for the sake of Your name; deliver me by the goodness of Your loving devotion.
Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
22 For I am poor and needy; my heart is wounded within me.
Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
23 I am fading away like a lengthening shadow; I am shaken off like a locust.
Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
24 My knees are weak from fasting, and my body grows lean and gaunt.
Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
25 I am an object of scorn to my accusers; when they see me, they shake their heads.
Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
26 Help me, O LORD my God; save me according to Your loving devotion.
Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
27 Let them know that this is Your hand, that You, O LORD, have done it.
Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
28 Though they curse, You will bless. When they rise up, they will be put to shame, but Your servant will rejoice.
Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
29 May my accusers be clothed with disgrace; may they wear their shame like a robe.
Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
30 With my mouth I will thank the LORD profusely; I will praise Him in the presence of many.
Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
31 For He stands at the right hand of the needy one, to save him from the condemners of his soul.
Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

< Psalms 109 >