Psalms 109
1 For the choirmaster. A Psalm of David. O God of my praise, be not silent.
| برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش! | ۱ |
2 For wicked and deceitful mouths open against me; they speak against me with lying tongues.
| زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند. | ۲ |
3 They surround me with hateful words and attack me without cause.
| به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند. | ۳ |
4 In return for my love they accuse me, but I am a man of prayer.
| به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا. | ۴ |
5 They repay me evil for good, and hatred for my love.
| و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده. | ۵ |
6 Set over him a wicked man; let an accuser stand at his right hand.
| مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد. | ۶ |
7 When he is tried, let him be found guilty, and may his prayer be regarded as sin.
| هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود. | ۷ |
8 May his days be few; may another take his position.
| ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید. | ۸ |
9 May his children be fatherless and his wife a widow.
| فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد. | ۹ |
10 May his children wander as beggars, seeking sustenance far from their ruined homes.
| و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند. | ۱۰ |
11 May the creditor seize all he owns, and strangers plunder the fruits of his labor.
| طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند. | ۱۱ |
12 May there be no one to extend kindness to him, and no one to favor his fatherless children.
| کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید. | ۱۲ |
13 May his descendants be cut off; may their name be blotted out from the next generation.
| ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود. | ۱۳ |
14 May the iniquity of his fathers be remembered before the LORD, and the sin of his mother never be blotted out.
| عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد. | ۱۴ |
15 May their sins always remain before the LORD, that He may cut off their memory from the earth.
| و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد. | ۱۵ |
16 For he never thought to show kindness, but pursued the poor and needy and brokenhearted, even to their death.
| زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند. | ۱۶ |
17 The cursing that he loved, may it fall on him; the blessing in which he refused to delight, may it be far from him.
| چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است. | ۱۷ |
18 The cursing that he wore like a coat, may it soak into his body like water, and into his bones like oil.
| و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی. | ۱۸ |
19 May it be like a robe wrapped about him, like a belt tied forever around him.
| پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود. | ۱۹ |
20 May this be the LORD’s reward to my accusers, to those who speak evil against me.
| این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند. | ۲۰ |
21 But You, O GOD, the Lord, deal kindly with me for the sake of Your name; deliver me by the goodness of Your loving devotion.
| اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده. | ۲۱ |
22 For I am poor and needy; my heart is wounded within me.
| زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است. | ۲۲ |
23 I am fading away like a lengthening shadow; I am shaken off like a locust.
| مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام. | ۲۳ |
24 My knees are weak from fasting, and my body grows lean and gaunt.
| زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود. | ۲۴ |
25 I am an object of scorn to my accusers; when they see me, they shake their heads.
| و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند. | ۲۵ |
26 Help me, O LORD my God; save me according to Your loving devotion.
| ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده، | ۲۶ |
27 Let them know that this is Your hand, that You, O LORD, have done it.
| تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای. | ۲۷ |
28 Though they curse, You will bless. When they rise up, they will be put to shame, but Your servant will rejoice.
| ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود. | ۲۸ |
29 May my accusers be clothed with disgrace; may they wear their shame like a robe.
| جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند. | ۲۹ |
30 With my mouth I will thank the LORD profusely; I will praise Him in the presence of many.
| خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت. | ۳۰ |
31 For He stands at the right hand of the needy one, to save him from the condemners of his soul.
| زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند. | ۳۱ |
