Psalms 106
1 Hallelujah! Give thanks to the LORD, for He is good; His loving devotion endures forever.
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Who can describe the mighty acts of the LORD or fully proclaim His praise?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Blessed are those who uphold justice, who practice righteousness at all times.
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Remember me, O LORD, in Your favor to Your people; visit me with Your salvation,
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 that I may see the prosperity of Your chosen ones, and rejoice in the gladness of Your nation, and give glory with Your inheritance.
6 We have sinned like our fathers; we have done wrong and acted wickedly.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Our fathers in Egypt did not grasp Your wonders or remember Your abundant kindness; but they rebelled by the sea, there at the Red Sea.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Yet He saved them for the sake of His name, to make His power known.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 He rebuked the Red Sea, and it dried up; He led them through the depths as through a desert.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 He saved them from the hand that hated them; He redeemed them from the hand of the enemy.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 The waters covered their foes; not one of them remained.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Then they believed His promises and sang His praise.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 Yet they soon forgot His works and failed to wait for His counsel.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 They craved intensely in the wilderness and tested God in the desert.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 So He granted their request, but sent a wasting disease upon them.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 In the camp they envied Moses, as well as Aaron, the holy one of the LORD.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 The earth opened up and swallowed Dathan; it covered the assembly of Abiram.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 Then fire blazed through their company; flames consumed the wicked.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 At Horeb they made a calf and worshiped a molten image.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 They exchanged their Glory for the image of a grass-eating ox.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 They forgot God their Savior, who did great things in Egypt,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 wondrous works in the land of Ham, and awesome deeds by the Red Sea.
23 So He said He would destroy them— had not Moses His chosen one stood before Him in the breach to divert His wrath from destroying them.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 They despised the pleasant land; they did not believe His promise.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 They grumbled in their tents and did not listen to the voice of the LORD.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 So He raised His hand and swore to cast them down in the wilderness,
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 to disperse their offspring among the nations and scatter them throughout the lands.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 They yoked themselves to Baal of Peor and ate sacrifices offered to lifeless gods.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 So they provoked the LORD to anger with their deeds, and a plague broke out among them.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 But Phinehas stood and intervened, and the plague was restrained.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 It was credited to him as righteousness for endless generations to come.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 At the waters of Meribah they angered the LORD, and trouble came to Moses because of them.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 For they rebelled against His Spirit, and Moses spoke rashly with his lips.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 They did not destroy the peoples as the LORD had commanded them,
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 but they mingled with the nations and adopted their customs.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 They worshiped their idols, which became a snare to them.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 They sacrificed their sons and their daughters to demons.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 They shed innocent blood— the blood of their sons and daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, and the land was polluted with blood.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 They defiled themselves by their actions and prostituted themselves by their deeds.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 So the anger of the LORD burned against His people, and He abhorred His own inheritance.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 He delivered them into the hand of the nations, and those who hated them ruled over them.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 Their enemies oppressed them, and subdued them under their hand.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Many times He rescued them, but they were bent on rebellion and sank down in their iniquity.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 Nevertheless He heard their cry; He took note of their distress.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 And He remembered His covenant with them, and relented by the abundance of His loving devotion.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 He made them objects of compassion to all who held them captive.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Save us, O LORD our God, and gather us from the nations, that we may give thanks to Your holy name, that we may glory in Your praise.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting to everlasting. Let all the people say, “Amen!” Hallelujah!
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
