< Psalms 105 >
1 Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
Magpasalamat kayo kay Yahweh, tumawag kayo sa kaniyang pangalan; ipaalam ninyo ang kaniyang mga gawa sa mga bansa.
2 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
Umawit sa kaniya, umawit sa kaniya ng mga papuri; Ipahayag ang lahat ng kaniyang mga kamangha-manghang gawa.
3 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
Magmalaki sa kaniyang banal na pangalan; hayaang magalak ang puso nilang naghahanap kay Yahweh.
4 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
Hanapin si Yahweh at ang kaniyang kalakasan; patuloy na hanapin ang kaniyang presensya.
5 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
Alalahanin ang mga kahanga-hangang bagay na kaniyang ginawa, ang kaniyang mga himala at ang mga kautusan mula sa kaniyang bibig,
6 O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
kayong mga kaapu-apuhan ni Abraham na kaniyang lingkod, kayong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga pinili.
7 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
Siya si Yahweh, ang ating Diyos. Ang kaniyang mga kautusan ay sumasaklaw sa buong mundo.
8 He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
Inaalala niya ang kaniyang tipan magpakailanman, ang salita na kaniyang iniutos sa sanlibong salinlahi.
9 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
Iniisip niya ang tipan na kaniyang ginawa kasama ni Abraham at ang kaniyang panunumpa kay Isaac.
10 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
Ito ay kung ano ang pinagtibay kay Jacob na alituntunin at sa Israel na magpasawalang-hanggang tipan.
11 “I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
Sinabi niya, “Ibibigay ko ang lupain ng Canaan bilang bahagi ng iyong mana.”
12 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
Sinabi niya ito noong kaunti pa lamang ang bilang nila, labis na kaunti, at mga dayuhan pa sa lupain.
13 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
Galing (sila) mula sa isang bansa tungo sa ibang bansa at mula sa isang kaharian patungo sa isa pa.
14 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
Hindi niya ipinahintulutang apihin (sila) ng sinuman; kaniyang sinuway ang mga hari dahil sa kanilang kapakanan.
15 “Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
Sinabi niya, “Huwag ninyong galawin ang mga hinirang, at huwag ninyong gawan ng masama ang aking mga propeta.”
16 He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
Nagdala siya ng taggutom sa lupa; pinutol niya ang lahat ng pinagkukunan ng tinapay.
17 He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
Pinauna niya ang isang lalaki sa kanila; ipinagbili si Jose bilang isang alipin.
18 They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
Ginapos ang kaniyang mga paa ng kadena; mga bakal na kadena ang itinali sa kaniya.
19 until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
hanggang sa panahon na ang kaniyang hula ay nagkatotoo. Pinatunayan ng salita ni Yahweh na siya ay matuwid.
20 The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
Nagpadala ang hari ng mga lingkod para pakawalan siya; pinalaya siya ng pinuno ng mga tao.
21 He made him master of his household, ruler over all his substance,
Siya ay itinalagang mamahala sa kaniyang bahay bilang pinuno ng lahat ng kaniyang mga ari-arian
22 to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
para pangunahan ang kaniyang mga prinsipe ayon sa kaniyang hiling at para turuan ang mga nakatatanda ng karunungan.
23 Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
Pagkatapos, dumating ang Israel sa Ehipto, at si Jacob ay nanirahan ng matagal sa lupain ng Ham.
24 And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
Pinarami ng Diyos ang kaniyang bayan at ginawa niyang mas marami kaysa sa kanilang mga kalaban.
25 whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
Siya ang nagdulot sa kanilang mga kaaway na kapootan ang kaniyang bayan, para abusuhin ang kaniyang mga lingkod.
26 He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
Pinadala niya si Moises, ang kaniyang lingkod, at si Aaron, na kaniyang pinili.
27 They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
Isinagawa nila ang kaniyang mga himala sa mga taga-Ehipto, ang kaniyang mga kababalaghan sa lupain ng Ham.
28 He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
Nagpadala siya ng kadiliman at pinadilim ang lupain, pero hindi sumunod sa kaniyang mga utos ang mga tao rito.
29 He turned their waters to blood and caused their fish to die.
Ginawa niyang dugo ang tubig at pinatay ang kanilang mga isda.
30 Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
Ang kanilang lupain ay napuno ng mga palaka, kahit sa mga silid ng kanilang mga pinuno.
31 He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
Nagsalita siya, at dumating ang mga pulutong ng langaw at niknik sa buong bansa nila.
32 He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
Nagpadala siya ng yelo at ulan na may kasamang kidlat at kulog sa kanilang lupain.
33 He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
Winasak niya ang kanilang ubasan at mga puno ng igos; at binali niya ang mga puno sa kanilang bansa.
34 He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
Nagsalita siya, at dumating ang mga balang, napakaraming mga balang.
35 They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
Kinain ng mga balang ang lahat ng gulayan sa kanilang lupain; at kinain nila ang lahat ng mga pananim sa lupa.
36 Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
Pinatay niya ang lahat ng panganay sa kanilang lupain, ang mga unang bunga ng lahat ng kanilang kalakasan.
37 He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
Inilabas niya ang mga Israelita na may dalang pilak at ginto; walang sinuman sa kaniyang angkan ang natisod sa daan.
38 Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
Natuwa ang Ehipto nang (sila) ay umalis, dahil takot sa kanila ang mga taga-Ehipto.
39 He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
Ikinalat niya ang ulap para maging takip at gumawa ng apoy para magbigay liwanag sa gabi.
40 They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
Humingi ng pagkain ang mga Israelita, at nagdala siya ng mga pugo at binusog (sila) ng tinapay mula sa langit.
41 He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
Biniyak niya ang malaking bato, at bumulwak ang tubig mula rito; umagos ito sa ilang tulad ng ilog.
42 For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
Dahil inaalala niya ang kaniyang banal na pangako na kaniyang ginawa kay Abraham na kaniyang lingkod.
43 He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
Inilabas niya ang kaniyang bayan na may kagalakan, ang kaniyang pinili na may sigaw ng katagumpayan.
44 He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
Ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; inangkin nila ang mga kayamanan ng mga tao
45 that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
nang sa gayon ay mapanatili nila ang kaniyang mga alituntunin at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin si Yahweh.