Psalms 105
1 Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
2 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
3 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
4 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
5 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
6 O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
7 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
8 He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
9 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
10 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
11 “I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
12 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
13 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
14 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
15 “Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
16 He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
17 He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
18 They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
19 until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
20 The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
21 He made him master of his household, ruler over all his substance,
Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
22 to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
23 Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
24 And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
25 whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
26 He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
27 They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
28 He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
29 He turned their waters to blood and caused their fish to die.
Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
30 Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
31 He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
32 He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
33 He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
34 He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
35 They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
36 Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
37 He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
38 Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
39 He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
40 They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
41 He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
42 For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
43 He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
44 He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
45 that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
