Psalms 105
1 Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 “I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 “Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He made him master of his household, ruler over all his substance,
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 He turned their waters to blood and caused their fish to die.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
36 Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
