Psalms 105
1 Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ |
2 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ |
3 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ |
4 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ |
5 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ |
6 O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ |
7 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ |
8 He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ |
9 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ |
10 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ |
11 “I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ |
12 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ |
13 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ |
14 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ |
15 “Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ |
16 He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ |
17 He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ |
18 They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ |
19 until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ |
20 The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ |
21 He made him master of his household, ruler over all his substance,
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ |
22 to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ |
23 Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ |
24 And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ |
25 whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ |
26 He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ |
27 They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ |
28 He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ |
29 He turned their waters to blood and caused their fish to die.
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ |
30 Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ |
31 He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ |
32 He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ |
33 He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ |
34 He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ |
35 They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ |
36 Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ |
37 He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ |
38 Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ |
39 He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ |
40 They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ |
41 He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ |
42 For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ |
43 He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ |
44 He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ |
45 that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ |
