< Psalms 105 >
1 Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
Pasalamati si Yahweh, sangpita ang iyang ngalan; ibalita sa kanasoran ang iyang nabuhat.
2 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
Awiti siya, awiti siya ug mga pagdayeg; isugilon ang tanang katingalahang butang nga iyang nahimo.
3 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
Pagpasigarbo sa iyang balaang ngalan; tugoti nga magmaya ang kasingkasing niadtong nangita kang Yahweh.
4 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
Pangitaa si Yahweh ug ang iyang kusog; pangitaa kanunay ang iyang presensya.
5 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
Hinumdomi ang katingalahang mga butang nga iyang nahimo, ang iyang milagro ug ang kasugoan sa iyang baba,
6 O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
kamong mga kaliwat ni Abraham nga iyang sulugoon, kamong katawhan ni Jacob, nga iyang pinili.
7 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
Siya si Yahweh, nga atong Dios. Ang iyang kasugoan anaa sa tibuok kalibotan.
8 He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
Kanunay niyang hinumdoman ang iyang kasabotan sa kahangtoran, ang pulong nga iyang gimando alang sa liboan nga mga kaliwatan.
9 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
Hinumdoman niya ang kasabotan nga iyang gihimo kang Abraham ug ang iyang gipanumpa ngadto kang Isaac.
10 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
Mao kini ang iyang gipamatud-an ngadto kang Jacob ingon nga balaod ug ngadto kang Israel ingon nga walay kataposang kasabotan.
11 “I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
Miingon siya, “Ihatag ko kanimo ang yuta sa Canaan ingon nga bahin sa imong panulondon.”
12 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
Gisulti niya kini sa dihang diyutay pa lamang (sila) gamay pa gayod, ug mga langyaw sa yuta.
13 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
Miadto (sila) sa nagkalainlaing kanasoran ug gikan sa usa ka gingharian ngadto sa uban.
14 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
Wala niya tugoti nga daogdaogon (sila) ni bisan kinsa; gibadlong niya ang mga hari alang sa ilang kaayohan.
15 “Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
Miingon siya, “Ayaw hilabti ang akong mga pinili, ug ayaw pasipad-i ang akong mga propeta.”
16 He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
Mitawag siya ug kagutom ibabaw sa yuta; giundang niya ang pagpadala ug tinapay.
17 He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
Nagpadala siya ug tawo una kanila; gibaligya si Jose ingon nga sulugoon.
18 They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
Ang iyang mga tiil gibugkosan ug mga kadena; ang iyang liog giyugohan ug puthaw,
19 until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
hangtod sa takna nga ang iyang mga pulong natuman, ug ang pulong ni Yahweh misulay kaniya.
20 The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
Nagpadala ang hari ug sulugoon aron pagpagawas kaniya; ang magmamando sa katawhan nagpalingkawas kaniya.
21 He made him master of his household, ruler over all his substance,
Gihimo niya siyang piniyalan sa iyang panimalay ingon nga tigdumala sa tanan niyang gipanag-iyahan
22 to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
aron sa pagpanudlo sa iyang mga prinsipe sama sa iyang gipangandoy ug sa pagtudlo sa kaalam sa iyang mga kadagkoan.
23 Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
Unya miadto si Israel sa Ehipto, ug nagpuyo si Jacob ngadto sa yuta ni Ham.
24 And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
Gihimong mabungahon ni Yahweh ang iyang katawhan, ug gihimo (sila) nga mas kusgan kaysa ilang mga kaaway.
25 whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
Gitugotan niya ang ilang mga kaaway nga masilag sa iyang katawhan, aron pasipad-an ang iyang mga sulugoon.
26 He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
Gipadala niya si Moises, nga iyang sulugoon, ug si Aaron, nga iyang gipili.
27 They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
Naghimo (sila) sa iyang timaan taliwala sa mga Ehiptohanon, ug ang iyang mga kahibulongan didto sa yuta ni Ham.
28 He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
Nagpadala siya ug kangingit ug gihimo niya kadtong yutaa nga ngitngit, apan ang mga katawhan wala motuman sa iyang mga sugo.
29 He turned their waters to blood and caused their fish to die.
Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig ug gipatay ang ilang mga isda.
30 Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
Ang ilang yuta nalukop sa mga baki, bisan sa lawak sa ilang mga magmamando.
31 He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
Miingon siya, ug nalukop sa langaw ug tagnok ang tibuok nilang kanasoran.
32 He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
Gihimo niyang ice ang ilang ulan, uban ang nagdilaab nga kalayo sa ilang yuta.
33 He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
Gidaot niya ang ilang mga paras ug mga kahoy nga igera; gidaot niya ang kakahoyan sa ilang kabukiran.
34 He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
Misulti siya, ug ang mga dulon miabot, ug daghang mga dulon.
35 They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
Gikaon sa mga dulon ang tanang tanom sa ilang yuta; gikaon nila ang tanang abot sa yuta.
36 Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
Gipatay niya ang tanang kinamagulangang anak sa ilang dapit, ang tanang unang bunga sa ilang kusog.
37 He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
Gipagawas niya ang mga Israelita inubanan sa bulawan ug mga plata; walay napandol sa iyang banay diha sa dalan.
38 Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
Nangalipay ang mga Ehiptohanon sa ilang pagbiya, tungod kay nangahadlok kanila ang mga Ehiptohan.
39 He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
Iyang gibukhad ang panganod aron sa pagtabon kanila ug naghimo ug kalayo aron pag-iwag sa kagabhion.
40 They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
Nangayo ug pagkaon ang mga Israelita, ug gidad-an (sila) ug buntog ug gitagbaw (sila) pinaagi sa tinapay nga gikan sa langit.
41 He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
Gipaliki niya ang bato, ug mibuhagay ang tubig gikan niini; midagayday kini sa kamingawan sama sa sapa.
42 For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
Kay gihinumdoman niya ang iyang balaang saad ngadto kang Abraham nga iyang sulugoon.
43 He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
Gigiyahan niya ang iyang katawhan pagawas inubanan sa kalipay, ang iyang pinili inubanan sa panagsinggit sa kadaogan.
44 He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
Gihatag niya kanila ang yuta sa kanasoran; gipanag-iyahan nila ang kabtangan sa katawhan
45 that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
aron nga ilang tipigan ang iyang mga sugo ug tumanon ang iyang mga balaod. Dalaygon si Yahweh.