Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
| ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! |
2 He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
| تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای |
3 laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
| و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی. |
4 He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
| بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو. |
5 He set the earth on its foundations, never to be moved.
| ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. |
6 You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
| دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. |
7 At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
| اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. |
8 the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
| به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. |
9 You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
| برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. |
10 He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
| در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود. |
11 They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
| تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند. |
12 The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
| پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند. |
13 He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
| از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود. |
14 He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
| تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی. |
15 wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
| تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. |
16 The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
| درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند. |
17 where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
| مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر. |
18 The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
| کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان. |
19 He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
| ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. |
20 You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
| به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند. |
21 The young lions roar for their prey and seek their food from God.
| شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند. |
22 The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
| هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند. |
23 Man goes forth to his work and to his labor until evening.
| آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند. |
24 How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
| خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است. |
25 Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
| در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند. |
26 There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
| کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند. |
27 All creatures look to You to give them their food in due season.
| تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی. |
28 When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
| تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی. |
29 When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
| هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند. |
30 When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
| اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند. |
31 May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
| شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد. |
32 He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
| خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود. |
33 I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
| تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. |
34 May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
| باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. |
35 May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!
| باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! |
