< Psalms 104 >

1 Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە.
2 He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە،
3 laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت.
4 He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت.
5 He set the earth on its foundations, never to be moved.
زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت.
6 You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن.
7 At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد،
8 the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون.
9 You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن.
10 He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن.
11 They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن.
12 The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت.
13 He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت.
14 He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە.
15 wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ.
16 The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی،
17 where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی،
18 The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە.
19 He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت.
20 You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ.
21 The young lions roar for their prey and seek their food from God.
بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا.
22 The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن.
23 Man goes forth to his work and to his labor until evening.
مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە.
24 How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ.
25 Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت.
26 There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات.
27 All creatures look to You to give them their food in due season.
ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ،
28 When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن.
29 When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان.
30 When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە.
31 May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت.
32 He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن.
33 I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم.
34 May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم.
35 May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!
بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا!

< Psalms 104 >