Psalms 102
1 A prayer of one who is afflicted, when he grows faint and pours out his lament before the LORD. Hear my prayer, O LORD; let my cry for help come before You.
| دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! |
2 Do not hide Your face from me in my day of distress. Incline Your ear to me; answer me quickly when I call.
| وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما! |
3 For my days vanish like smoke, and my bones burn like glowing embers.
| عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد. |
4 My heart is afflicted, and withered like grass; I even forget to eat my bread.
| دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام. |
5 Through my loud groaning my flesh clings to my bones.
| با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. |
6 I am like a desert owl, like an owl among the ruins.
| همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام. |
7 I lie awake; I am like a lone bird on a housetop.
| مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود. |
8 All day long my enemies taunt me; they ridicule me and curse me.
| هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند. |
9 For I have eaten ashes like bread and mixed my drink with tears
| به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. |
10 because of Your indignation and wrath, for You have picked me up and cast me aside.
11 My days are like lengthening shadows, and I wither away like grass.
| عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام. |
12 But You, O LORD, sit enthroned forever; Your renown endures to all generations.
| اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. |
13 You will rise up and have compassion on Zion, for it is time to show her favor— the appointed time has come.
| تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. |
14 For Your servants delight in her stones and take pity on her dust.
| بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! |
15 So the nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth will fear Your glory.
| قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. |
16 For the LORD will rebuild Zion; He has appeared in His glory.
| او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. |
17 He will turn toward the prayer of the destitute; He will not despise their prayer.
| به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. |
18 Let this be written for the generation to come, so that a people not yet created may praise the LORD.
| آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: |
19 For He looked down from the heights of His sanctuary; the LORD gazed out from heaven to earth
| «خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» |
20 to hear a prisoner’s groaning, to release those condemned to death,
21 that they may proclaim the name of the LORD in Zion and praise Him in Jerusalem,
| بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. |
22 when peoples and kingdoms assemble to serve the LORD.
23 He has broken my strength on the way; He has cut short my days.
| خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. |
24 I say: “O my God, do not take me in the midst of my days! Your years go on through all generations.
| ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! |
25 In the beginning You laid the foundations of the earth, and the heavens are the work of Your hands.
| تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. |
26 They will perish, but You remain; they will all wear out like a garment. Like clothing You will change them, and they will be passed on.
| آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. |
27 But You remain the same, and Your years will never end.
| اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. |
28 The children of Your servants will dwell securely, and their descendants will be established before You.”
| فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. |
