Psalms 10
1 Why, O LORD, do You stand far off? Why do You hide in times of trouble?
| ئەی یەزدان، بۆچی لە دوورەوە وەستاویت؟ بۆچی لە کاتی تەنگانە خۆت دەشاریتەوە؟ |
2 In pride the wicked pursue the needy; let them be caught in the schemes they devise.
| بەدکاران لە لووتبەرزییان ڕاوی هەژار دەکەن، گرفتاری ئەو پیلانەیان دەکەن کە بۆیان دادەنێن. |
3 For the wicked man boasts in the cravings of his heart; he blesses the greedy and reviles the LORD.
| کەسی بەدکار شانازی بە ئارەزووە خراپەکانی دڵییەوە دەکات، داوای بەرەکەت بۆ چاوبرسی دەکات و کفر بە یەزدان دەکات. |
4 In his pride the wicked man does not seek Him; in all his schemes there is no God.
| بەدکار لە لووتبەرزی خۆی باکی بە یەزدان نییە، هەموو بیرکردنەوەی ئەوەیە کە: «خودا نییە.» |
5 He is secure in his ways at all times; Your lofty judgments are far from him; he sneers at all his foes.
| هەمیشە ڕێگاکانی سەرکەوتووە، لە حوکمەکانی خودا ناگات، ناحەزەکانی خۆی بە هیچ دەزانێت. |
6 He says to himself, “I will not be moved; from age to age I am free of distress.”
| لە دڵی خۆیدا دەڵێت: «هیچ شتێک ناملەقێنێت، هەموو کاتێک دڵخۆش دەبم و هەرگیز تووشی بەڵا نابم.» |
7 His mouth is full of cursing, deceit, and violence; trouble and malice are under his tongue.
| دەمی پڕە لە نەفرەت و درۆ و هەڕەشە، بەڵا و گوناه لەبن زمانیەتی. |
8 He lies in wait near the villages; in ambush he slays the innocent; his eyes watch in stealth for the helpless.
| لە نزیکی گوندەکان بۆسە دادەنێت، خۆی دەشارێتەوە بۆ کوشتنی بێتاوانان. |
9 He lies in wait like a lion in a thicket; he lurks to seize the oppressed; he catches the lowly in his net.
| وەک شێر خۆی مات دەکات، خۆی مات دەکات بۆ گرتنی بەستەزمانان، بەستەزمانان گرفتاری ئەو داوە دەکات کە بۆی ناونەتەوە و ڕاپێچیان دەکات. |
10 They are crushed and beaten down; the hapless fall prey to his strength.
| نێچیرەکانی وردوخاش دەکات، دەڕووخێن، دەکەونە ژێر هێزی ئەوەوە. |
11 He says to himself, “God has forgotten; He hides His face and never sees.”
| لە دڵی خۆیدا دەڵێت: «خودا ئاگای لێ نییە، چاوی خۆی نوقاندووە و هەرگیز نامبینێت.» |
12 Arise, O LORD! Lift up Your hand, O God! Do not forget the helpless.
| ئەی یەزدان، ڕاپەڕە! ئەی خودایە، دەستت بەرز بکەرەوە، ستەملێکراوان لەبیر مەکە. |
13 Why has the wicked man renounced God? He says to himself, “You will never call me to account.”
| چۆن دەبێت کەسی بەدکار کفر بە خودا بکات؟ بۆچی لە دڵی خۆیدا بڵێت: «خودا لێم ناپێچێتەوە؟» |
14 But You have regarded trouble and grief; You see to repay it by Your hand. The victim entrusts himself to You; You are the helper of the fatherless.
| بەڵام تۆ ئەی خودایە، ئازار و تەنگانە دەبینیت، لێت دیارە و کاردانەوەت هەیە، ستەملێکراوان خۆیان داوەتە دەستی تۆ، تۆش هەمیشە یارمەتیدەری هەتیوانیت. |
15 Break the arm of the wicked and evildoer; call him to account for his wickedness until none is left to be found.
| بازووی بەدکاران و خراپەکاران بشکێنە، تەنانەت لەسەر ئەو خراپانەش لێیان بپێچەوە کە نابینرێن. |
16 The LORD is King forever and ever; the nations perish from His land.
| یەزدان پاشایە هەتاهەتایە، نەتەوەکان لە خاکەکەی لەناودەچن. |
17 You have heard, O LORD, the desire of the humble; You will strengthen their hearts. You will incline Your ear,
| ئەی یەزدان، تۆ گوێ لە داواکاری ستەملێکراوان دەگریت، دڵیان دەچەسپێنی و گوێیان لێ دەگریت، |
18 to vindicate the fatherless and oppressed, that the men of the earth may strike terror no more.
| بۆ پارێزگاری لە هەتیوان و زۆرلێکراوان، تاکو لەمەولا مرۆڤی سەر زەوی نەیان ترسێنێت. |
