Proverbs 7
1 My son, keep my words and treasure my commandments within you.
Oğlum, sözlerimi yerine getir, Aklında tut buyruklarımı.
2 Keep my commandments and live; guard my teachings as the apple of your eye.
Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın. Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.
3 Tie them to your fingers; write them on the tablet of your heart.
Onları yüzük gibi parmaklarına geçir, Yüreğinin levhasına yaz.
4 Say to wisdom, “You are my sister,” and call understanding your kinsman,
Bilgeliğe, “Sen kızkardeşimsin”, Akla, “Akrabamsın” de.
5 that they may keep you from the adulteress, from the stranger with seductive words.
Zina eden kadından, Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.
6 For at the window of my house I looked through the lattice.
Evimin penceresinden, Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,
7 I saw among the simple, I noticed among the youths, a young man lacking judgment,
Bir sürü toy gencin arasında, Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.
8 crossing the street near her corner, strolling down the road to her house,
Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.
9 at twilight, as the day was fading into the dark of the night.
10 Then a woman came out to meet him, with the attire of a harlot and cunning of heart.
Derken kadın onu karşıladı, Fahişe kılığıyla sinsice.
11 She is loud and defiant; her feet do not remain at home.
Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın. Bir an bile durmaz evde.
12 Now in the street, now in the squares, she lurks at every corner.
Kâh sokakta, kâh meydanlardadır. Sokak başlarında pusuya yatar.
13 She seizes him and kisses him; she brazenly says to him:
Delikanlıyı tutup öptü, Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:
14 “I have made my peace offerings; today I have paid my vows.
“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim.
15 So I came out to meet you; I sought you, and I have found you.
Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni!
16 I have decked my bed with coverings, with colored linen from Egypt.
Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim.
17 I have perfumed my bed with myrrh, with aloes, and with cinnamon.
Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim.
18 Come, let us take our fill of love till morning. Let us delight in loving caresses!
Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım.
19 For my husband is not at home; he has gone on a long journey.
Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı.
20 He took with him a bag of money and will not return till the moon is full.”
Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.”
21 With her great persuasion she entices him; with her flattering lips she lures him.
Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi.
22 He follows her on impulse, like an ox going to the slaughter, like a deer bounding into a trap,
Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi,
23 until an arrow pierces his liver, like a bird darting into a snare— not knowing it will cost him his life.
Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.
24 Now, my sons, listen to me, and attend to the words of my mouth.
Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime,
25 Do not let your heart turn aside to her ways; do not stray into her paths.
Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin.
26 For she has brought many down to death; her slain are many in number.
Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.
