< Proverbs 5 >
1 My son, pay attention to my wisdom; incline your ear to my insight,
И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
2 that you may maintain discretion and your lips may preserve knowledge.
Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
3 Though the lips of the forbidden woman drip honey and her speech is smoother than oil,
Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
4 in the end she is bitter as wormwood, sharp as a double-edged sword.
Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
5 Her feet go down to death; her steps lead straight to Sheol. (Sheol )
Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol )
6 She does not consider the path of life; she does not know that her ways are unstable.
Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
7 So now, my sons, listen to me, and do not turn aside from the words of my mouth.
Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
8 Keep your path far from her; do not go near the door of her house,
Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
9 lest you concede your vigor to others, and your years to one who is cruel;
Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
10 lest strangers feast on your wealth, and your labors enrich the house of a foreigner.
Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
11 At the end of your life you will groan when your flesh and your body are spent,
Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
12 and you will say, “How I hated discipline, and my heart despised reproof!
Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
13 I did not listen to the voice of my teachers or incline my ear to my mentors.
Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
14 I am on the brink of utter ruin in the midst of the whole assembly.”
Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
15 Drink water from your own cistern, and running water from your own well.
Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
16 Why should your springs flow in the streets, your streams of water in the public squares?
Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
17 Let them be yours alone, never to be shared with strangers.
Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
18 May your fountain be blessed, and may you rejoice in the wife of your youth:
Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
19 A loving doe, a graceful fawn— may her breasts satisfy you always; may you be captivated by her love forever.
У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
20 Why be captivated, my son, by an adulteress, or embrace the bosom of a stranger?
И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
21 For a man’s ways are before the eyes of the LORD, and the LORD examines all his paths.
Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
22 The iniquities of a wicked man entrap him; the cords of his sin entangle him.
Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
23 He dies for lack of discipline, led astray by his own great folly.
У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.