< Proverbs 17 >

1 Better a dry morsel in quietness than a house full of feasting with strife.
خوردن نان خشک در آرامش بهتر است از خوردن غذای شاهانه در خانه‌ای که در آن جنگ و دعوا باشد.
2 A wise servant will rule over a disgraceful son and share his inheritance as one of the brothers.
بردهٔ دانا بر پسر شرور ارباب خود تسلط خواهد یافت و در ارثی که به او می‌رسد شریک خواهد شد.
3 A crucible for silver and a furnace for gold, but the LORD is the tester of hearts.
طلا و نقره را آتش می‌آزماید و دل انسان را خدا.
4 A wicked man listens to evil lips; a liar gives ear to a destructive tongue.
آدم بدکار از همنشینی با آدمهای بد لذت می‌برد و آدم دروغگو از همنشینی با اشخاص دروغگو.
5 He who mocks the poor insults their Maker; whoever gloats over calamity will not go unpunished.
مسخره کردن فقرا به منزلهٔ مسخره کردن خدایی است که ایشان را آفریده است. کسانی که از غم و بدبختی دیگران شاد می‌شوند بی‌سزا نخواهند ماند.
6 Grandchildren are the crown of the aged, and the glory of a son is his father.
تاج افتخار پیران نوه‌های ایشان می‌باشند و تاج افتخار فرزندان، پدران ایشان.
7 Eloquent words are unfit for a fool; how much worse are lying lips to a ruler!
شخص نجیب هرگز دروغ نمی‌گوید و آدم نادان هرگز سخن با ارزش بر زبان نمی‌آورد.
8 A bribe is a charm to its giver; wherever he turns, he succeeds.
رشوه در نظرِ دهندهٔ آن مثل سنگ جادوست که او را در هر کاری موفق می‌سازد.
9 Whoever conceals an offense promotes love, but he who brings it up separates friends.
کسی که اشتباهات دیگران را می‌پوشاند محبت ایجاد می‌کند، اما آدمی که آنها را افشا می‌کند باعث جدایی دوستان می‌گردد.
10 A rebuke cuts into a man of discernment deeper than a hundred lashes cut into a fool.
یک ملامت به شخص فهیم اثرش بیشتر است از صد ضربه شلّاق به آدم نادان.
11 An evil man seeks only rebellion; a cruel messenger will be sent against him.
بدکاران فقط در پی یاغیگری هستند، اما مأمور بی‌رحم سراغشان خواهد رفت.
12 It is better to meet a bear robbed of her cubs than a fool in his folly.
روبرو شدن با ماده خرسی که بچه‌هایش را از او گرفته‌اند بهتر است از روبرو شدن با شخص نادانی که گرفتار حماقت شده است.
13 If anyone returns evil for good, evil will never leave his house.
اگر خوبی را با بدی تلافی کنی، بلا از خانه‌ات دور نخواهد شد.
14 To start a quarrel is to release a flood; so abandon the dispute before it breaks out.
شروع کردن دعوا مانند ایجاد رخنه در سد آب است، پس جر و بحث را ختم کن پیش از آنکه به دعوا منجر شود.
15 Acquitting the guilty and condemning the righteous— both are detestable to the LORD.
خداوند از کسانی که بی‌گناه را محکوم و گناهکار را تبرئه می‌کنند متنفر است.
16 Why should the fool have money in his hand with no intention of buying wisdom?
صرف پول برای آموزش آدم نادان بی‌فایده است، زیرا او طالب حکمت نیست.
17 A friend loves at all times, and a brother is born for adversity.
دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می‌کند و برادر برای کمک به هنگام گرفتاری تولد یافته است.
18 A man lacking judgment strikes hands in pledge and puts up security for his neighbor.
فقط شخص کم‌عقل است که ضامن شخص دیگری می‌شود.
19 He who loves transgression loves strife; he who builds his gate high invites destruction.
شخص ستیزه‌جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی به بار می‌آورد.
20 The one with a perverse heart finds no good, and he whose tongue is deceitful falls into trouble.
شخص بداندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار در دام بلا گرفتار خواهد گردید.
21 A man fathers a fool to his own grief; the father of a fool has no joy.
فرزند نادان مایهٔ غم و غصهٔ والدینش می‌باشد.
22 A joyful heart is good medicine, but a broken spirit dries up the bones.
شادی دل مانند دارو شفابخش است اما روح پژمرده انسان را بیمار می‌کند.
23 A wicked man takes a covert bribe to subvert the course of justice.
آدم بدکار پنهانی رشوه می‌گیرد و مانع اجرای عدالت می‌شود.
24 Wisdom is the focus of the discerning, but the eyes of a fool wander to the ends of the earth.
هدف مرد دانا تحصیل حکمت است، اما شخص نادان در زندگی هیچ هدفی ندارد.
25 A foolish son brings grief to his father and bitterness to her who bore him.
پسر نادان مایهٔ غصهٔ پدر و تلخکامی مادر است.
26 It is surely not good to punish the innocent or to flog a noble for his honesty.
مجازات کردن نیکان و تنبیه نمودن اشخاص نجیب به خاطر صداقتشان، کار نادرستی است.
27 A man of knowledge restrains his words, and a man of understanding maintains a calm spirit.
شخص دانا پرحرفی نمی‌کند و آدم فهمیده آرام و صبور است.
28 Even a fool is considered wise if he keeps silent, and discerning when he holds his tongue.
آدم نادان نیز اگر سکوت کند و حرف نزند او را دانا و فهیم می‌شمارند.

< Proverbs 17 >