< Proverbs 13 >

1 A wise son heeds his father’s discipline, but a mocker does not listen to rebuke.
پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.۱
2 From the fruit of his lips a man enjoys good things, but the desire of the faithless is violence.
مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.۲
3 He who guards his mouth protects his life, but the one who opens his lips invites his own ruin.
هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.۳
4 The slacker craves yet has nothing, but the soul of the diligent is fully satisfied.
شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.۴
5 The righteous hate falsehood, but the wicked bring shame and disgrace.
مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.۵
6 Righteousness guards the man of integrity, but wickedness undermines the sinner.
عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.۶
7 One pretends to be rich, but has nothing; another pretends to be poor, yet has great wealth.
هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.۷
8 Riches may ransom a man’s life, but a poor man hears no threat.
دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.۸
9 The light of the righteous shines brightly, but the lamp of the wicked is extinguished.
نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.۹
10 Arrogance leads only to strife, but wisdom is with the well-advised.
از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.۱۰
11 Dishonest wealth will dwindle, but what is earned through hard work will be multiplied.
دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.۱۱
12 Hope deferred makes the heart sick, but desire fulfilled is a tree of life.
امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.۱۲
13 He who despises instruction will pay the penalty, but the one who respects a command will be rewarded.
هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.۱۳
14 The teaching of the wise is a fountain of life, turning one from the snares of death.
تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.۱۴
15 Good understanding wins favor, but the way of the faithless is difficult.
عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.۱۵
16 Every prudent man acts with knowledge, but a fool displays his folly.
هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.۱۶
17 A wicked messenger falls into trouble, but a faithful envoy brings healing.
قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.۱۷
18 Poverty and shame come to him who ignores discipline, but whoever heeds correction is honored.
فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.۱۸
19 Desire fulfilled is sweet to the soul, but turning from evil is detestable to fools.
آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.۱۹
20 He who walks with the wise will become wise, but the companion of fools will be destroyed.
با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.۲۰
21 Disaster pursues sinners, but prosperity is the reward of the righteous.
بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.۲۱
22 A good man leaves an inheritance to his children’s children, but the sinner’s wealth is passed to the righteous.
مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.۲۲
23 Abundant food is in the fallow ground of the poor, but without justice it is swept away.
در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.۲۳
24 He who spares the rod hates his son, but he who loves him disciplines him diligently.
کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.۲۴
25 A righteous man eats to his heart’s content, but the stomach of the wicked is empty.
مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.۲۵

< Proverbs 13 >