< Mark 6 >
1 Jesus went on from there and came to His hometown, accompanied by His disciples.
୧ୟୀଶୁ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଆଡଃ ଚେଲାକଲଃ ଆୟାଃ ସାହାର୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
2 When the Sabbath came, He began to teach in the synagogue, and many who heard Him were astonished. “Where did this man get these ideas?” they asked. “What is this wisdom He has been given? And how can He perform such miracles?
୨ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇନିଃ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ । ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ, ଆଡଃକ ମେନ୍କେଦାଃ, “ଇନିଃ ନେ ସବେନ୍କାଜି ଅକ୍ତାଃଏତେ ନାମାକାଦା? ଇନିଃ ଅକ୍ତାଃଏତେ ନେ ସେଣାଁଁ ଆଡଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ନାମାକାଦାଏ? ନିଃ ଚିଲ୍କା ନେ ଲେକା ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ?
3 Isn’t this the carpenter, the son of Mary and the brother of James, Joses, Judas, and Simon? Aren’t His sisters here with us as well?” And they took offense at Him.
୩ଚିୟାଃ ନିଃ ଏନ୍ ବାଢ଼ାଇ ନାହାଁଲିଃ? ଚିୟାଃ ନିଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହନ୍ତେକଡ଼ା ନାହାଁଲିଃ? ଆଡଃ ଯାକୁବ୍, ଯୋସି, ଶିମୋନ୍ ଆଡଃ ଯିହୁଦା ନେ ସବେନ୍କ ଆୟାଃ ହାଗାକ କା'ଚି ତାନ୍କ? ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିକ ଆବୁଲଃଚି ବାଙ୍ଗ୍କଆ?” ଆଡଃ, ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍କିୟା ।
4 Then Jesus said to them, “Only in his hometown, among his relatives, and in his own household is a prophet without honor.”
୪ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନାବୀ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ କୁଟୁମ୍, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ସବେନ୍ତାଃରେ ମାଇନଃଆଏ ।”
5 So He could not perform any miracles there, except to lay His hands on a few of the sick and heal them.
୫ୟୀଶୁ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ତିଃଇତେ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଏନା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଜେତାନ୍ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ କାଏ ରିକା ଦାଡ଼ିକେଦାଃ ।
6 And He was amazed at their unbelief. And He went around from village to village, teaching the people.
୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହପର୍ଜାପାଃ ହାତୁ ହାତୁ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇତୁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
7 Then Jesus called the Twelve to Him and began to send them out two by two, giving them authority over unclean spirits.
୭ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକକେ କେଡ଼ାକେଦ୍ତେ, ବାବାର୍ହଡ଼୍ଲେକା କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
8 He instructed them to take nothing but a staff for the journey—no bread, no bag, no money in their belts—
୮ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଚିର୍ଗାଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହରାସେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସଟା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଜେତ୍ନାଃ ଆଲ୍ପେ ଇଦିୟା, ହଲଙ୍ଗ୍ ଚି ଥାଇଲା, ମାୟାଙ୍ଗ୍ରେ ଟାକା ପାଏସା ହଁ କାହାଗି ।
9 and to wear sandals, but not a second tunic.
୯କାଟାରେ ଖାର୍ପା ତୁସିଙ୍ଗ୍ୟେଁନ୍ପେ ମେନ୍ଦ ବାରିଆ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ଆଲ୍ପେ ସାବେୟା ।
10 And He told them, “When you enter a house, stay there until you leave that area.
୧୦ଆଡଃ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ଜେତା ଅଡ଼ାଃରେ ଦାରମ୍ପେରେ, ଏନ୍ ସାହାର୍ଏତେ ଆଉରିପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ।
11 If anyone will not welcome you or listen to you, shake the dust off your feet when you leave that place, as a testimony against them.”
୧୧ଜାହାନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେନ୍କ କାକ ସୁକୁଆପେରେ, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ କାଜି କାକ ଆୟୁମ୍ରେଦ, ଏନ୍ତାଃଏତେ ସେନଃତାନ୍ଲଃ, ଆପେୟାଃ କାଟା ତାଲ୍କାରେୟାଃ ଧୁଡ଼ି ଇନ୍କୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେଆଃ ଗାୱା ନାଗେନ୍ତେ କଟା ବାଗିତାପେ ।”
12 So they set out and preached that the people should repent.
୧୨ଇନ୍କୁ ସେନଃୟାନାକ ଆଡଃ ହଡ଼କକେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍କେଦାକ ।
13 They also drove out many demons and healed many of the sick, anointing them with oil.
୧୩ଇନ୍କୁ ପୁରାଃ ବଙ୍ଗାକକେ ହଡ଼କତାଃଏତେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ କେଦ୍କଆକ ଆଡଃ ପୁରାଃ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍ ହଡ଼କକେ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆକ ।
14 Now King Herod heard about this, for Jesus’ name had become well known, and people were saying, “John the Baptist has risen from the dead! That is why miraculous powers are at work in him.”
୧୪ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍ ସବେନ୍ସାଃରେ ନିତିର୍ୟାନ୍ତେ, ହେରୋଦ୍ ରାଜା ଇନିୟାଃ ବିଷାଏ ଆୟୁମ୍କେଦା । ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିତାଇକେନାକ, “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ, ଏନା ମେନ୍ତେଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ ଇନିୟାଃ ହରାତେ ହବାଅଃତାନା ।”
15 Others were saying, “He is Elijah,” and still others, “He is a prophet, like one of the prophets of old.”
୧୫ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକ କାଜିକେଦାଃକ, “ଇନିଃ ଏଲିୟ ତାନିଃ, ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିକେଦାଃକ, ଇନିଃ ସିଦାରେନ୍ ନାବୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀ ତାନିଃ ।”
16 But when Herod heard this, he said, “John, whom I beheaded, has risen from the dead!”
୧୬ମେନ୍ଦ ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ବହଃ ଖାଣ୍ଡାଅକାନ୍ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍ୟାନାଏ ।”
17 For Herod himself had ordered that John be arrested and bound and imprisoned, on account of his brother Philip’s wife Herodias, whom Herod had married.
୧୭ନେ ହେରୋଦ୍ଗି ଯୋହାନ୍କେ ସାସାବ୍ରାଃ ହୁକୁମ୍ ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ତଲ୍କିଃତେ ଜେହେଲ୍କିୟାଏ, ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁ ରିକାକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଫିଲିପ୍ରାଃ କୁଡ଼ିତେ ହେରୋଦିୟାଃକେ ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନା ।
18 For John had been telling Herod, “It is not lawful for you to have your brother’s wife!”
୧୮ଚିୟାଃଚି “ହାଗାମାଃ କୁଡ଼ିକେ ଦହତେୟାଃ ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଆମାଃ ନାଙ୍ଗ୍ କା ଠାଉକାଃ” ମେନ୍ତେ ଯୋହାନ୍ ହେରୋଦ୍କେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା ।
19 So Herodias held a grudge against John and wanted to kill him. But she had been unable,
୧୯ଏନାତେ, ହେରୋଦିୟାଃ ଇନିଃକେ ଖିସ୍ତେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ହେରୋଦିଆ କାଏ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
20 because Herod feared John and protected him, knowing that he was a righteous and holy man. When he heard John’s words, he was greatly perplexed; yet he listened to him gladly.
୨୦ଚିୟାଃଚି, ହେରୋଦ୍ ଯୋହାନ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ବରଆଇତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜେହେଲ୍ରେ ଜୀହିଦ୍ଗି ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗି ଦାନ୍ଦରାଅଃ ତାଇକେନ୍ରେୟ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ରାସ୍କାତେ ଆୟୁମ୍ ତାଇକେନା ।
21 On Herod’s birthday, her opportunity arose. Herod held a banquet for his nobles and military commanders and the leading men of Galilee.
୨୧ଟୁଣ୍ଡୁରେ ହେରୋଦିଆ ନାଗେନ୍ତେ ନେଡା ସେଟେର୍ୟାନା, ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ଜାନାମ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କେ ମାନାଅ ନାଗେନ୍ତେ, ଆୟାଃ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ଦାର୍ବାର୍ ହଡ଼କ, ପାଲ୍ଟାନ୍କଆଃ ସାର୍ଦାର୍କ, ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ନୁବାଃରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜଜମାଃ ବାଇକେଦାଏ ।
22 When the daughter of Herodias came and danced, she pleased Herod and his guests, and the king said to the girl, “Ask me for whatever you wish, and I will give it to you.”
୨୨ହେରୋଦିୟାଃରାଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ଜମେଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ସୁସୁନ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହେରୋଦ୍ତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍ ସବେନ୍ ନେଅଁତା ହଡ଼କକେ ରାସ୍କା କେଦ୍କଆଏ । ଏନ୍ତେ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମ୍ ସୁକୁଃତେଆଃ ଜେତ୍ନାଃମ୍ ଆସିଙ୍ଗ୍ରେହଁ, ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ ।”
23 And he swore to her, “Whatever you ask of me, I will give you, up to half my kingdom!”
୨୩“ଜାହାନାଃଗି ଆସିଙ୍ଗ୍ମେ, ରାଇଜ୍ରାଃ ତାରାହାଟିଙ୍ଗ୍ ମେନେରେୟଗି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ” ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇନିଃତାଃରେ କିରିୟାକେଦାଏ ।
24 Then she went out and asked her mother, “What should I request?” And her mother answered, “The head of John the Baptist.”
୨୪ଆଡଃ ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ, ଚିକାନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଆସିୟା ମେନ୍ତେ ଏଙ୍ଗାତେକେ କୁଲିକିୟାଏ? ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ।”
25 At once the girl hurried back to the king with her request: “I want you to give me the head of John the Baptist on a platter immediately.”
୨୫ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଜାଲ୍ଦିଗି ହିଜୁଃ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ରାଜାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନାହାଁଃଗି ନେତାଃରେ, ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
26 The king was consumed with sorrow, but because of his oaths and his guests, he did not want to refuse her.
୨୬ଏନ୍ କାଜି ହରାତେ ରାଜା ପୁରାଃଗି ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନା, ମେନ୍ଦ ନେଅଁତାକାନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ କିରିୟାକାଦ୍ ହରାତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଆନାସିକେ ବାନଃ ମେନ୍ତେ ମାନା କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା ।
27 So without delay, the king commanded that John’s head be brought in. He sent an executioner, who went and beheaded him in the prison.
୨୭ଏନା ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇମ୍ତାଗି ମିଆଁଦ୍ ସିପାଇକେ, ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ଥାଡ଼ିରେ ଆଉ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃଦ ସେନଃୟାନ୍ତେ, ଜେହେଲ୍ରେ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃକେ ମାଆଃକେଦାଏ,
28 The man brought John’s head on a platter and presented it to the girl, who gave it to her mother.
୨୮ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେକ ଆଉକେଦା ଆଡଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେକ ଏମ୍କିୟା, ଏନ୍ତେ କୁଡ଼ିହନ୍ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଏନା ଏମ୍କିୟାଏ ।
29 When John’s disciples heard about this, they came and took his body and placed it in a tomb.
୨୯ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ଏନା ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମକେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାରେକ ତପାକେଦା ।
30 Meanwhile, the apostles gathered around Jesus and brought Him news of all they had done and taught.
୩୦ପ୍ରେରିତ୍କ ୟୀଶୁତାଃରେକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ଆକ କାମିକାଦ୍ ସବେନାଃ, ହଡ଼କକେ ଇତୁତେଆଃକ ଇନିଃକେ ଉଦୁବ୍କିୟାକ ।
31 And He said to them, “Come with Me privately to a solitary place, and let us rest for a while.” For many people were coming and going, and they did not even have time to eat.
୩୧ଏନ୍ତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ହିଜୁଃ ସେନଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ କୁଲାକାନ୍ ଚେଲାକ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସାମାଏ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ, ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଜାହାନ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେବୁଆଃ, ଅକ୍ତାଃରେ ଆବୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ରୁଡ଼ୁନ୍ବୁ ଦାଡ଼ିୟାଃ ।”
32 So they went away in a boat by themselves to a solitary place.
୩୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାକ ।
33 But many people saw them leaving and recognized them. They ran together on foot from all the towns and arrived before them.
୩୩ମେନ୍ଦ, ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେ ସେନଃତାନ୍କ ନେଲ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍ କେଦ୍କଆକ, ଆଡଃ ସବେନ୍ ସାହାର୍କଏତେ ହଡ଼କ ସେସେନ୍ତେଗି ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ତେ ସିଦାରେଗି ତେବାଃୟାନାକ ।
34 When Jesus stepped ashore and saw a large crowd, He had compassion on them, because they were like sheep without a shepherd. And He began to teach them many things.
୩୪ୟୀଶୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ଚି ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଜୀଉରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଗୁପିନିଃ ବାଙ୍ଗାଇ ମିଣ୍ଡିକ ଲେକାକ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ ।
35 By now the hour was already late. So the disciples came to Jesus and said, “This is a desolate place, and the hour is already late.
୩୫ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ହାସୁରଃତାନ୍ରେ, ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେକ କାଜିକିୟା, “ନେ ଠାୟାଦ୍ ସିଃସଏଃଗିୟା, ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିଅଃ ସେନଃୟାନା ।
36 Dismiss the crowd so they can go to the surrounding countryside and villages and buy themselves something to eat.”
୩୬ଏନାମେନ୍ତେ ଜାପାଃ ହାତୁ ଆଡଃ ଟଲାକତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଜଜ୍ମାଃକ କିରିଙ୍ଗ୍ ଜମେକା ମେନ୍ତେ ଏନ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାତାକମେଁ ।”
37 But Jesus told them, “You give them something to eat.” They asked Him, “Should we go out and spend two hundred denarii to give all of them bread to eat?”
୩୭ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆପେଗି ଇନ୍କୁକେ ଜାହାନାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାକପେ,” ଇନ୍କୁଦ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାକ, “ଆଲେଗି ଚି ୨୦୦ ରୁପାରାଃ ସିକାତେ ହଲଙ୍ଗ୍ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜମେୟାଃଁଲେ ଏମାକଆ?”
38 “Go and see how many loaves you have,” He told them. And after checking, they said, “Five—and two fish.”
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆପେତାଃରେ ଚିମିନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ମେନାଃ? ଜୁ, ନେଲାଉଲେପେ,” ଇନ୍କୁଦ ନାମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେକ ଉଦୁବ୍କିୟା, “ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ।”
39 Then Jesus directed them to have the people sit in groups on the green grass.
୩୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ “ହାରିୟାର୍ ତାସାଦ୍ରେ ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ପାନ୍ତିପାନ୍ତି ଦୁବ୍କୁପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
40 So they sat down in groups of hundreds and fifties.
୪୦ଆଡଃ ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ଶାଅ ଶାଅ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ପାଚାଶ୍ ପାଚାଶ୍ ଲେକାକ ଦୁବ୍ୟାନା ।
41 Taking the five loaves and the two fish and looking up to heaven, Jesus spoke a blessing and broke the loaves. Then He gave them to His disciples to set before the people. And He divided the two fish among them all.
୪୧ଆଡଃ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ସିର୍ମାସାଃ ସାଙ୍ଗିଲ୍ରାକାବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଶିଷ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ହଲଙ୍ଗ୍ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମାଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ହାକୁକେହଁ ଇନ୍କୁ ହାଟିଙ୍ଗ୍କେଦାଃକ ।
42 They all ate and were satisfied,
୪୨ସବେନ୍କ ଜମ୍କେଦ୍ତେ ବି'ୟାନାକ ।
43 and the disciples picked up twelve basketfuls of broken pieces of bread and fish.
୪୩ଏନ୍ତେ ଚେଲାକ ଜମ୍ ସାରେଜାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ହାକୁ ବାରା ଟୁଙ୍କିକ ହାଲାଙ୍ଗ୍ ପେରେଃକେଦାଃକ ।
44 And there were five thousand men who had eaten the loaves.
୪୪ଜମ୍କେନ୍କଦ, ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ କଡ଼ାକ ତାଇକେନାକ ।
45 Immediately Jesus made His disciples get into the boat and go on ahead of Him to Bethsaida, while He dismissed the crowd.
୪୫ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଦରେୟା ହାନ୍ ପାରମ୍ ବେଥ୍ସାଇଦାତେ କୁଲ୍ ଆୟାର୍କେଦ୍କଆ । ଇମ୍ତାଲଃ ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍କଆ ।
46 After bidding them farewell, He went up on the mountain to pray.
୪୬ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍ତେ, ବିନ୍ତି ନାଗେନ୍ତେ ବୁରୁତେ ରାକାବ୍ୟାନା ।
47 When evening came, the boat was in the middle of the sea, and Jesus was alone on land.
୪୭ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିହାସୁର୍ତାନ୍ରେ ଲାଉକା ଥାଲା ଦରେୟାରେ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଦ ୟୀଶୁ ଏସ୍କାର୍ଗି ଅତେରେ ତାଇକେନାଏ ।
48 He could see that the disciples were straining to row, because the wind was against them. About the fourth watch of the night, Jesus went out to them, walking on the sea. He intended to pass by them,
୪୮ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ହୟତେ ଚେଲାକ ଦୁକୁତେ ଲାଉକାକେ ଇଦିତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ସେତାଃ ନିଦାରେୟାଃ ଉପୁନ୍ ଘାଡ଼ି ଇମ୍ତାକରେ ୟୀଶୁ ଦରେୟାରେ ସେସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ସେନ୍ପାରମ୍କତାନାଏ ତାଇକେନା ।
49 but when they saw Him walking on the sea, they cried out, thinking He was a ghost—
୪୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଦରେୟା ଚେତାନ୍ରେ ଇନିଃକେ ସେସେନ୍ତାନ୍କ ନେଲ୍କିଃତେ ବରକେଦାକ ଆଡଃ “ବଙ୍ଗା ତାନିଃ” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦା ।
50 for they all saw Him and were terrified. But Jesus spoke up at once: “Take courage! It is I. Do not be afraid.”
୫୦ସବେନ୍କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ ବରତେକ ଥାର୍ଥାରାଅୟାନା । ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜୀଉରେ କେଟେଜେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ଆଲ୍ପେ ବରଏୟା ।”
51 Then He climbed into the boat with them, and the wind died down. And the disciples were utterly astounded,
୫୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଲଃ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ଚି ହୟ ସାଲ୍ସାନ୍ତ୍ୟାନା, ଚେଲାକଦ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ,
52 for they had not understood about the loaves, but their hearts had been hardened.
୫୨ଇନ୍କୁ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ହଡ଼କକେ ଜମେୟାଃଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍ କାଜିରାଃ ହରାତେ କାକ ସେଣାଁଁୟାନା, ଚିୟାଃଚି ଆକଆଃ ମନ୍ କେଟେଦ୍ ତାଇକେନା ।
53 When they had crossed over, they landed at Gennesaret and moored the boat.
୫୩ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଦରେୟା ପାରମ୍କେଦ୍ଚି ଗିନେସରେତ୍ ନୁତୁମ୍ ପାର୍ଗାନ୍ତେକ ସେଟେର୍ୟାନା, ଆଡଃ ଲାଉକାକେ ତଲ୍କେଦାକ ।
54 As soon as they got out of the boat, the people recognized Jesus
୫୪ଇନ୍କୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ ତର୍ସା, ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାକ ।
55 and ran through that whole region, carrying the sick on mats to wherever they heard He was.
୫୫ହଡ଼କ ନେତେହେନ୍ତେକ ନିର୍ବାଡ଼ାକେଦା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃରିୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ସାରିକେଦ୍ଚି ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପାର୍କମ୍କରେ ଇନିଃତାଃତେକ ଗଅଃ ଆଉକେଦ୍କଆ ।
56 And wherever He went—villages and towns and countrysides—they laid the sick in the marketplaces and begged Him just to let them touch the fringe of His cloak. And all who touched Him were healed.
୫୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସବେନ୍ ହାତୁ, ଟଲା, ସାହାର୍ତେ ବଲଃତାଇକେନ୍ଲଃଗି, ହଡ଼କ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପିଟ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ଆଉକେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଲିଜାଃରେୟାଃ ଆଚ୍ରାକେ ଜୁଟିଦ୍ତାକାକ ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେକ ବିନ୍ତି ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ ସବେନ୍କ ବୁଗିୟାନା ।