Luke 7
1 When Jesus had concluded His discourse in the hearing of the people, He went to Capernaum.
୧ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ଆୟାଃ ସବେନ୍ କାଜି କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି କପର୍ନାହୁମ୍ ସାହାର୍ତେ ବଲୟାନାଏ ।
2 There a highly valued servant of a centurion was sick and about to die.
୨ଏନ୍ତାଃରେ ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ମିଆଁଦ୍ ରୋମି ଗମ୍କେୟାଃ ଦାସି ବେମାର୍ତେ ଗଜଃଲେକାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେ ପୁରାଃଗି ଦୁଲାଡ଼ିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
3 When the centurion heard about Jesus, he sent some Jewish elders to ask Him to come and heal his servant.
୩ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ଆମ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ବୁଗିମେ ମେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କକେ ୟୀଶୁତାଃ ଗୋହାର୍ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
4 They came to Jesus and pleaded with Him earnestly, “This man is worthy to have You grant this,
୪ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଆମାଃ ଦେଙ୍ଗା ନାମେ ଲେକାଗିୟାଏ ।
5 for he loves our nation and has built our synagogue.”
୫ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଆବୁ ଜାତିରେନ୍କକେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନାଏ ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ଗି ଆବୁନାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାଇୟାକାଦାଏ ।”
6 So Jesus went with them. But when He was not far from the house, the centurion sent friends with the message: “Lord, do not trouble Yourself, for I am not worthy to have You come under my roof.
୬ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଲଃ ସେନଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ନାଡ଼େଃତେ ହିଜୁଃ ସେଟେର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗାତିକକେ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜି କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହେ ଗମ୍କେ ଆଲମ୍ ଦୁକୁନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେମ୍ ବଲଆ ଏନ୍ ଲେକାନ୍ନିଃଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍ ।
7 That is why I did not consider myself worthy to come to You. But just say the word, and my servant will be healed.
୭ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃତାଃତେ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ । ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ମିସାଗି କାଜିତାମ୍, ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ବୁଗିକଆଃଏ ।
8 For I myself am a man under authority, with soldiers under me. I tell one to go, and he goes; and another to come, and he comes. I tell my servant to do something, and he does it.”
୮ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଏଟାଃକଆଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାଇୟାଁଃ, ସିପାଇକ ଆଇଁୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାକଆଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିହୁଡ଼୍କେ ସେନଃମେ ମେତାଇରେଦ ଇନିଃ ସେନଃଆଏ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ହିଜୁଃମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ ହିଜୁଃଆଏ । ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ନେୟାଁ କାମିମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ କାମିୟାଏ ।”
9 When Jesus heard this, He marveled at the centurion. Turning to the crowd following Him, He said, “I tell you, not even in Israel have I found such great faith.”
୯ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା, ଆଡଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ତାୟମ୍ରେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁ ତାନ୍କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେୟ ନେ ଲେକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ନାମାକାଦାଃ ।”
10 And when the messengers returned to the house, they found the servant in good health.
୧୦ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜାପାଃତେ କୁଲ୍ଲେନ୍କ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସିକେ ବୁଗିୟାକାନ୍କ ନାମ୍କିୟାଃ ।
11 Soon afterward, Jesus went to a town called Nain. His disciples went with Him, accompanied by a large crowd.
୧୧ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ୟୀଶୁ ନାଇନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃଲଃ ସେନ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
12 As He approached the town gate, He saw a dead man being carried out, the only son of his mother, and she was a widow. And a large crowd from the town was with her.
୧୨ଆଡଃ ସାହାର୍ ଦୁଆର୍ତେ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ମାଁଡ଼ା ଗଅଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏତାନ୍କ ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ଏଙ୍ଗାତେୟାଃ ମିଆଁଦ୍ଗି ହନ୍କଡ଼ା ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ସାହାର୍ରେନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାକ ।
13 When the Lord saw her, He had compassion on her and said, “Do not weep.”
୧୩ଏନ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ ଦାୟାଇତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲ୍ମେ ରାଆଃୟା ।”
14 Then He went up and touched the coffin, and those carrying it stood still. “Young man,” He said, “I tell you, get up!”
୧୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେନ୍ ନାଡ଼େଃକେଦ୍ତେ ପାର୍କମାଏ ଜୁଟିଦ୍କେଦା ଆଡଃ ଗଅଃକାଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ । ୟୀଶୁ ଗଜାକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ସେପ୍ଡ଼େଦ୍, ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ମେତାମ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍!”
15 And the dead man sat up and began to speak! Then Jesus gave him back to his mother.
୧୫ଏନ୍ ଗଜାକାନ୍ନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ବାଖାଁଣ୍ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ, ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେତାଃରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
16 A sense of awe swept over all of them, and they glorified God. “A great prophet has appeared among us!” they said. “God has visited His people!”
୧୬ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ବରକେଦାଃକ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ନାବୀ ହିଜୁଆକାନାଏ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ହଡ଼କକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
17 And the news about Jesus spread throughout Judea and all the surrounding region.
୧୭ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନେ ବାନାର୍ ଗଟା ଯିହୁଦାରେ ଆଡଃ ଗଟା ହପର୍ଜାପାଃ ଦିଶୁମ୍ରେ ନିତିର୍ୟାନା ।
18 Then John’s disciples informed him about all these things.
୧୮ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ନେ ସବେନ୍ କାଜିକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବ୍କିୟାଃକ ।
19 So John called two of his disciples and sent them to ask the Lord, “Are You the One who was to come, or should we look for someone else?”
୧୯ଯୋହାନ୍ ଆୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍କିନ୍କେ କେଡ଼ାକେଦ୍କିନାଏ, ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁତାଃତେ ନେଆଁଁ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍କିନାଏ “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା?”
20 When the men came to Jesus, they said, “John the Baptist sent us to ask, ‘Are You the One who was to come, or should we look for someone else?’”
୨୦ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକିନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଆଲିଙ୍ଗ୍କେ ଆମାଃତାଃତେ ନେୟାଁ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ କୁଲାକାଦ୍ଲିଙ୍ଗ୍ଆଏ, “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା ।”
21 At that very hour Jesus healed many people of their diseases, afflictions, and evil spirits, and He gave sight to many who were blind.
୨୧ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହାସୁତାନ୍ ଦୁକୁତାନ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ଏସେରାକାଦ୍ ହଡ଼କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ପୁରାଃ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍କକେ ନେଲ୍ରିକାକେଦ୍କଆଏ ।
22 So He replied, “Go back and report to John what you have seen and heard: The blind receive sight, the lame walk, the lepers are cleansed, the deaf hear, the dead are raised, and the good news is preached to the poor.
୨୨ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍କେ କାଜିକେଦ୍କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଅକ୍ନାଃବେନ୍ ନେଲାକାଦା ଆଡଃ ଆୟୁମାକାଦା ଏନାକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବାଇବେନ୍, କାଣାଁକାନ୍କ ନେଲେତାନା, କାଟା ଲେଙ୍ଗ୍ଡ଼ାକାନ୍କ ସେସେନ୍ତାନା, ନାଗେଘାଅକାନ୍କ ଫାର୍ଚିଅଃତାନା, ଭାଏଁରାକାନ୍କ ଆୟୁମେତାନା, ଗଜାକାନ୍କ ଜୀଉବିରିଦ୍ ରୁହାଡ଼ଃତାନା, ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ହଡ଼କତାଃରେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନା ।
23 Blessed is the one who does not fall away on account of Me.”
୨୩ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅକନ୍କଆଃ ଜେତାନ୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ, ଇନ୍କୁ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟା ।”
24 After John’s messengers had left, Jesus began to speak to the crowds about John: “What did you go out into the wilderness to see? A reed swaying in the wind?
୨୪ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବିଷାଏରେ ହଡ଼କକେ କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ଆପେ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେ ବିର୍ତେପେ ସେନ୍କେନା? ଚିନାଃ ହୟତେ ଏକ୍ଲାଅଃତାନ୍ ବିର୍ନି ତାସାଦ୍କେ?
25 Otherwise, what did you go out to see? A man dressed in fine clothes? Look, those who wear elegant clothing and live in luxury are found in palaces.
୨୫ଏନା କା'ରେଦ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଚିନାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ହଡ଼କେ? ନେଲେପେ, ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ଆଡଃ ସୁକୁତେ ତାଇନଃତାନ୍ ହଡ଼କ ରାଜାକଆଃ ଅଡ଼ାଃକରେକ ତାଇନାଃ ।
26 What then did you go out to see? A prophet? Yes, I tell you, and more than a prophet.
୨୬କାଜିଙ୍ଗ୍ପେ, ଏନା କାହାରେଦ, ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଲେନା? ଚିନାଃ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀକେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗି ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନାବୀଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃକେପେ ନେଲିୟା ।
27 This is the one about whom it is written: ‘Behold, I will send My messenger ahead of You, who will prepare Your way before You.’
୨୭ଯୋହାନ୍ଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ, ନେଲେମେ, ଆଲେ ଆମାଃଏତେ ସିଦାରେ ଆଲେୟାଃ ଦୁଁତ୍କେଲେ କୁଲିତାନା ଇନିଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାହିଲାରେ ହରା ବାଇୟାଏ ।’
28 I tell you, among those born of women there is no one greater than John, yet even the least in the kingdom of God is greater than he.”
୨୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ‘କୁଡ଼ିକଏତେ ଜାନାମାକାନ୍ ସବେନ୍କଆଃ ଭିତାର୍ରେ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜେତାଏ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ହଲେହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେନ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ନିଃ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଏ ।’”
29 All the people who heard this, even the tax collectors, acknowledged God’s justice. For they had received the baptism of John.
୨୯ୟୀଶୁଆଃ ଇନିତୁ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ, ନେ'ଲେକାଚି ମାଲ୍ହାରମ୍କହ, ସାରିକେଦାଃକ ଯେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରା ସାର୍ତିଗିଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁକେ ସିଦାରେ ଯୋହାନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
30 But the Pharisees and experts in the law rejected God’s purpose for themselves, because they had not been baptized by John.
୩୦ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଆକ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ତାଃଏତେ କାକ ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନା ।
31 “To what, then, can I compare the men of this generation? What are they like?
୩୧ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କକେ ଅକଏଲଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜକାକଆ? ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଅକଏ ଲେକାଃକ?
32 They are like children sitting in the marketplace and calling out to one another: ‘We played the flute for you, and you did not dance; we sang a dirge, and you did not weep.’
୩୨ଇନ୍କୁଦ ପିଟ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ଆକ ଆକରେ ହାକାଅଃତାନ୍ ହନ୍କ ଲେକାଃକ, ଆଲେ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ମୁର୍ଲିଲେ ସାଡ଼ିକେଦା, ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ସୁସୁନ୍କେଦାଃ, ଆଲେ ଦୁକୁତାନ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ଲେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ରାଆଃକେଦାଃ । ଇନ୍କୁ ଏନ୍ଲେକାନ୍କ ତାନ୍କ ।
33 For John the Baptist came neither eating bread nor drinking wine, and you say, ‘He has a demon!’
୩୩ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ କାଏ ଜମ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି କାଏ ନୁଁ କେଦାଃ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କିୟାଏ’ ମେନ୍ତେପେ କାଜିକେଦା ।
34 The Son of Man came eating and drinking, and you say, ‘Look at this glutton and drunkard, a friend of tax collectors and sinners!’
୩୪ମାନୱାହନ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଜମ୍ ନୁଁ କେଦାଏ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ଦାର୍ଧା ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁ ହଡ଼ ତାନିଃ, ମାଲ୍ହାରମ୍କଆଃ ଆଡଃ ପାପିକଆଃ ଗାତି ତାନିଃ ମେତାଇତାନାପେ ।’
35 But wisdom is vindicated by all her children.”
୩୫ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସେଣାଁଁ, ଆୟାଃ ସବେନ୍ ହନ୍କଆଃ ହରାତେ ସାର୍ତି ତାନାଃ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍ୟାନା ।”
36 Then one of the Pharisees invited Jesus to eat with him, and He entered the Pharisee’s house and reclined at the table.
୩୬ଫାରୁଶୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଜମେମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ତେ ଜଜମାଏ ଦୁବ୍ୟାନା ।
37 When a sinful woman from that town learned that Jesus was dining there, she brought an alabaster jar of perfume.
୩୭ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ପାପିକୁଡ଼ି, ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଆଉକେଦାଃଏ ।
38 As she stood behind Him at His feet weeping, she began to wet His feet with her tears and wipe them with her hair. Then she kissed His feet and anointed them with the perfume.
୩୮ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ରାଆଃ ତାନ୍ଲଃ ଆୟାଃ ମେଦ୍ଦାଃତେ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ କାଟା ଚଅଃ କେଦ୍ତେ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ଗସଃକିୟା ।
39 When the Pharisee who had invited Jesus saw this, he said to himself, “If this man were a prophet, He would know who this is and what kind of woman is touching Him—for she is a sinner!”
୩୯ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କେଡ଼ାକାଇ ଫାରୁଶୀ ଆୟାଃ ମନ୍ରେ କାଜିକେଦାଏ, “ନିଃ ନାବୀ ତାନିଃରେଦ, ନେ ଜୁଟିଦିତାନ୍ କୁଡ଼ି ଅକଏ ଆଡଃ ଚିଲ୍କାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ଏନା ସାରିଦାଡ଼ିତେୟାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ପାପିନିଃତାନିଃ ।”
40 But Jesus answered him, “Simon, I have something to tell you.” “Tell me, Teacher,” he said.
୪୦ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍ ଆମ୍କେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା କାଜିସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ମାର୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ମେଁ ।”
41 “Two men were debtors to a certain moneylender. One owed him five hundred denarii, and the other fifty.
୪୧“ଜେତାଏ ସାହୁକାର୍ ହଡ଼ଆଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ରିଣୀ ସାବ୍ତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା । ମିହୁଡ଼୍ ମଣେୟାଁ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ବାର୍ହିସି ଗେଲେୟା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ।
42 When they were unable to repay him, he forgave both of them. Which one, then, will love him more?”
୪୨ହାଲ୍ ରୁହାଡ଼୍ଲାଇ ଇନ୍କିନ୍ତାଃ ଜେତ୍ନାଃ କା ତାଇକେନ୍ରେ ଇନିଃ ବାରାନ୍କିନାଃ ରିଣୀ ବାଗିତାଦାଏ । ଇନ୍କିନ୍ଏତେ ଅକଏ ଇନିଃକେ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼ିୟାଏ?”
43 “I suppose the one who was forgiven more,” Simon replied. “You have judged correctly,” Jesus said.
୪୩ଶିମୋନ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍ତେ ପୁରାଃରିଣୀ ବାଗିକିଃ ନିଃ ।” ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବୁଗିନାଃମ୍ କାଜିକାଦାଃ ।”
44 And turning toward the woman, He said to Simon, “Do you see this woman? When I entered your house, you did not give Me water for My feet, but she wet My feet with her tears and wiped them with her hair.
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିସାଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଚିନାଃ ଆମ୍ ନେ କୁଡ଼ିକେମ୍ ନେଲିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃୟାନା, ଆମ୍ କାଟା ଆବୁଙ୍ଗ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ କାଟିଃହ କାମ୍ ଏମାଦିୟାଁ, ମେନ୍ଦ ନେ କୁଡ଼ି ମେଦ୍ଦାଃତେ ଆଇଁୟାଃ କାଟା ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ ।
45 You did not greet Me with a kiss, but she has not stopped kissing My feet since I arrived.
୪୫ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମିସାହ କାମ୍ ଚଅଃ'କିୟାଃଁ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବଲୟାନ୍ ଇମ୍ତାଏତେ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃକେ ଚଅଃ'କାତେ ତାନାଏ ।
46 You did not anoint My head with oil, but she has anointed My feet with perfume.
୪୬ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବହଃରେ ସୁନୁମ୍ କାମ୍ ଗସଃକେଦାଃ ମେନ୍ଦ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃରେ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦାଏ ।
47 Therefore I tell you, because her many sins have been forgiven, she has loved much. But he who has been forgiven little loves little.”
୪୭ଏନାନାଗେନ୍ତେ କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନିଃ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼୍କେନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ପୁରାଃ ପାପ୍ ଛାମାକାନା । ମେନ୍ଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଛାମାଅଃନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଦୁଲାଡ଼ାଃଏ ।”
48 Then Jesus said to her, “Your sins are forgiven.”
୪୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ପାପ୍ ସବେନ୍ ଛାମାୟାନା ।”
49 But those at the table began to say to themselves, “Who is this who even forgives sins?”
୪୯ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଜମ୍ତେ ଦୁବାକାନ୍ ହଡ଼କ ଆକ ଆକରେଗି କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦାକ, “ଇଦୁ ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ଯେ ପାପ୍କହଗି ଛାମାଏତାନା?”
50 And Jesus told the woman, “Your faith has saved you; go in peace.”
୫୦ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆମ୍କେ ବାଞ୍ଚାଅ କାଦ୍ମେୟାଁଏ ଜୀଉ ସୁକୁତେ ସେନଃମେ ।”
