Luke 20
1 One day as Jesus was teaching the people in the temple courts and proclaiming the gospel, the chief priests and scribes, together with the elders, came up to Him.
ବମିୟ୍ତା ଜିସୁନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେନ୍ ଆରି ମନଙ୍ବରନ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବରେଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାନ୍ ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ପାପୁର୍ମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି,
2 “Tell us,” they said, “by what authority are You doing these things, and who gave You this authority?”
“ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍ତେ, ଆରି, ଆନା କେନ୍ ଅବ୍ସୋଡ଼ାନେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲମ୍, ଆନିନ୍ ଆନା? ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍ ।”
3 “I will also ask you a question,” Jesus replied. “Tell Me:
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ବର୍ନେନ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଞେନ୍ ଜାଲଙିଁୟ୍ବା,
4 John’s baptism—was it from heaven, or from men?”
ଜନନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ସନୋଡ଼ାନେନ୍, ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଞାଙେନ୍ ଅଡ଼େ ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଞାଙେନ୍?”
5 They deliberated among themselves and said, “If we say, ‘From heaven,’ He will ask, ‘Why did you not believe him?’
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି କଡାଡ଼ିଡାଲନ୍ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଗାମ୍ଲବୋ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଗାମ୍ତେ, ‘ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଆମଙନ୍ ଏଃଡ୍ଡର୍ରନେ?’
6 But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us, for they are convinced that John was a prophet.”
‘ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଗାମ୍ଲବୋ ଡେନ୍,’ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିଡର୍ଡାଲେ ରବ୍ବୁଲଙ୍ତଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜନନ୍ ଅବୟ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ତଞ୍ଜି ।”
7 So they answered that they did not know where it was from.
ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ତିଆତେ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଡେଏନ୍, ତିଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା ତଡ୍ ।”
8 And Jesus replied, “Neither will I tell you by what authority I am doing these things.”
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଲୁମ୍ତାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଃବ୍ବର୍ବେନ୍ ।”
9 Then He proceeded to tell the people this parable: “A man planted a vineyard, rented it out to some tenants, and went away for a long time.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବରେଞ୍ଜି । “ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍ ଗୁଲୁଙ୍ଗୁଲେ ତିଆତେ ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ବାଗାନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଆସନ୍ ବଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍ ।
10 At harvest time, he sent a servant to the tenants to collect his share of the fruit of the vineyard. But the tenants beat the servant and sent him away empty-handed.
ଆରି, ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାଜନ୍ ସିଲଡ୍ ଆ ବନ୍ତାନ୍ ଅଲ୍ତିଏଜି ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍ ଆ ରନୋଡ୍ରୋଡ୍ ବେଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ବାଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟେନ୍, ବନ୍ଡ ତି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ତିଡ୍ଲୋଙ୍ ତିଡ୍ଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍ ଅବ୍ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
11 So he sent another servant, but they beat him and treated him shamefully, sending him away empty-handed.
ଆନିନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍; ଆନିଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ତିଡ୍ଲୋଙ୍ ତିଡ୍ଲେ ଅଲ୍ଲଗନ୍ଡ୍ରୟ୍ ଏମ୍ମେଡାଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍ ଅବ୍ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
12 Then he sent a third, but they wounded him and threw him out.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ୟାଗି ବେଡ଼ାନ୍ ନିୟ୍ ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍; ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ତି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ଅପ୍ପାରାଡାଲେ ଡୁଆରାନ୍ ସେଡେଞ୍ଜି ।
13 ‘What shall I do?’ asked the owner of the vineyard. ‘I will send my beloved son. Perhaps they will respect him.’
ସିଲତ୍ତେ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ବର୍ରନେ, ‘ଞେନ୍ ଇନି ଏଙ୍ଗାଆୟ୍? ଞେନ୍ ଡରୁଙ୍ୟମ୍ତାଞନ୍ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ତାୟ୍, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଆରୋ ଡେନ୍ ମାନ୍ନେତଜି ।’
14 But when the tenants saw the son, they discussed it among themselves and said, ‘This is the heir. Let us kill him, and the inheritance will be ours.’
ବନ୍ଡ ବାଗାଅର୍ମରଞ୍ଜି ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ତର୍ଡମ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, ‘କେନ୍ଆନିନ୍ ତ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍, କେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏରବ୍ବୁବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନର୍ଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆତେ ଡେତେ ।’
15 So they threw him out of the vineyard and killed him. What then will the owner of the vineyard do to them?
ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟା କୋତ୍ତାନ୍ ସିଲଡ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ରବ୍ବୁଏଞ୍ଜି ।” “ତିଆସନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇନି ଇୟ୍ତାୟ୍ ଏଙ୍ଗାଏଜି?
16 He will come and kill those tenants, and will give the vineyard to others.” And when the people heard this, they said, “May such a thing never happen!”
ଆନିନ୍ ଜିର୍ରେ ତି ବାଗାଅର୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ରବ୍ବୁଆଜେଜି କି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତିୟେଜି ।” କେନ୍ଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲେ ଡେଡଙ୍ ତଡ୍ ।”
17 But Jesus looked directly at them and said, “Then what is the meaning of that which is written: ‘The stone the builders rejected has become the cornerstone’?
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ କେନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ, କେନ୍ ଆ ଗରାମ୍ଗାମନ୍ ଇନି?” “ଗୁସିଂମରଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଅରେଙ୍ ବାସ୍ସେଏଞ୍ଜି, ତିଆତେ କୁନେନ୍ ଆ ସୋଡ଼ା ଅରେଙ୍ ଡେଏନ୍ ।”
18 Everyone who falls on this stone will be broken to pieces, but he on whom it falls will be crushed.”
“ତି ଅରେଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆନା ଗଲୋତେ, ଆନିନ୍ ଡେୟ୍ଡେୟ୍ତନେ, ଆରି, ଆନା ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ତି ଅରେଙନ୍ ଗଲୋତେ, ତି ଅରେଙନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ରଡ଼ିରଡ଼ି ଏମ୍ମେତେ ।”
19 When the scribes and chief priests realized that Jesus had spoken this parable against them, they sought to arrest Him that very hour. But they were afraid of the people.
ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ସିଲତ୍ତେମା ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତି ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସେଙ୍ମଡ୍ଲେ ବର୍ରନେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାଏଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ବତଙେଞ୍ଜି ।
20 So they watched Him closely and sent spies who pretended to be sincere. They were hoping to catch Him in His words in order to hand Him over to the rule and authority of the governor.
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସୋଡ଼ାମରନ୍ ଡ ରାଜାନ୍ ଆସିଲୋଙ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ସାୟ୍ଲେ, ଜିସୁନ୍ ଆ ସରିଡ୍ସିଡ୍ବର୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍କତ୍ତାନ୍ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍ ଡରମ୍ମମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଆରବ୍ତୁୟ୍ତନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
21 “Teacher,” they inquired, “we know that You speak and teach correctly. You show no partiality, but teach the way of God in accordance with the truth.
ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଜନାତାୟ୍, ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ତନେ ଆରି ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ, ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଡ୍ଡୁଲ୍ମଡେ, ଆର୍ପାୟ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ଇନି ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ ।
22 Is it lawful for us to pay taxes to Caesar or not?”
ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍, କାଇସରନ୍ଆଡଙ୍ ପାନୁନ୍ ତନିୟନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଅନଗଡନ୍ ଡକୋ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା?”
23 But Jesus saw through their duplicity and said to them,
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆ ସାଡ଼ୁଆଞ୍ଜି ଜନାଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅବ୍ତୁଜିଁୟ୍ବା ।
24 “Show Me a denarius. Whose image and inscription are on it?” “Caesar’s,” they answered.
କେନ୍ତେନ୍ନେ ଆନା ଆବବ୍ ଆରି ଆନା ଆଞୁମ୍ ଡକୋ?” ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “କାଇସରନ୍ଆତେ ।”
25 So Jesus told them, “Give to Caesar what is Caesar’s, and to God what is God’s.”
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ କାଇସରନ୍ଆତେ ତିଆତେ କାଇସରନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ବା; ଆରି, ଅଙ୍ଗାତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆତେ ତିଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ବା ।”
26 And they were unable to trap Him in His words before the people; and amazed at His answer, they fell silent.
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ସରିଡ୍ସିଡ୍ବରନ୍ ଞମ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେଲୋଙନ୍ ସାନ୍ନିଡାଲେ କଡ଼ିଙ୍ଲେ ସେଡେଞ୍ଜି ।
27 Then some of the Sadducees, who say there is no resurrection, came to question Him.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ୟନର୍ମେଙନ୍ ଇଜ୍ଜା ଆଗ୍ରାମ୍ତେଞ୍ଜି ଆ ସାଦୁକିଜି, ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି,
28 “Teacher,” they said, “Moses wrote for us that if a man’s brother dies and leaves a wife but no children, the man is to marry his brother’s widow and raise up offspring for him.
“ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ମୋସାନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇଡେନ୍, ‘ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ମନ୍ରା ଆ ବୋଞାଙ୍, ଡୁକ୍ରିନ୍ ଡକୋନ୍ ଡକୋନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍, ତି ଜୁଆର୍ବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଡାଲନ୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍ ଆସନ୍ ପସିଜନ୍ କୋଡେତୋ ।’
29 Now there were seven brothers. The first one married a wife, but died childless.
ସାତ ବନୋଞାଙ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି; ଆମ୍ମୁଙ୍ମର୍ ଅବୟ୍ ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନ୍ ବନ୍ଡ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍;
30 Then the second
ତିକ୍କି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍, ଆରି ତି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍,
31 and the third married the widow, and in the same way all seven died, leaving no children.
ତିଅନ୍ତମ୍ ସାତ ବନୋଞାଙଞ୍ଜି ଅବୟ୍ନେ ଆର୍ରବୁଏନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ନେ ତି ଆବୟନ୍ ଆଇବୟ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନିଙ୍ଜା ଅଃକ୍କୋଡନ୍ଲଜି । ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେଞ୍ଜି ରବୁଏଞ୍ଜି ।
32 And last of all, the woman died.
ତିକ୍କି ତି ଆଇବଜନ୍ ନିୟ୍ ରବୁଏନ୍ ।
33 So then, in the resurrection, whose wife will she be? For all seven were married to her.”
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍, ସାତଜଣଞ୍ଜି ତ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲଞ୍ଜି, ୟନର୍ମେଙ୍ ଇଙନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ଆନା ଆ ଡୁକ୍ରି ଡେତେ?”
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “କେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଞାଙ୍ବୟ୍ତଞ୍ଜି ଆରି ସୁଉଂତଞ୍ଜି, (aiōn g165)
35 But those who are considered worthy to share in the age to come and in the resurrection from the dead will neither marry nor be given in marriage. (aiōn g165)
ବନ୍ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ୟନର୍ମେଙନ୍ ଆସନ୍, ଆରି ପୁର୍ବାଃତେ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ ଆ ପୁର୍ତିଲୋଙ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଡନିଡିନ୍ ଡେତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଞାଙ୍ବୟ୍ନେଜି କି ଅଃସୁଉଂନେଜି । (aiōn g165)
36 In fact, they can no longer die, because they are like the angels. And since they are sons of the resurrection, they are sons of God.
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଅଃର୍ରବୁଏଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି, ଆରି ୟନର୍ମେଙନ୍ ଆ ଅଅନ୍ ଆଡ୍ରେଏଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଅଅନ୍ଜି ।
37 Even Moses demonstrates that the dead are raised, in the passage about the burning bush. For he calls the Lord ‘the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’
ଆରି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଡୋତଞ୍ଜି, ମୋସାନ୍ ନିୟ୍ ଜାଡ଼ିଆନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ‘ଅବ୍ରାମନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର, ଇସାକନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର, ଜାକୁବନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର’ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରନ୍ ଅବ୍ଜନାଲଙ୍ତନେ ।
38 He is not the God of the dead, but of the living, for to Him all are alive.”
ଆନିନ୍ ତ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଆମେଙ୍ମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆମେଙ୍ଜି ।”
39 Some of the scribes answered, “Teacher, You have spoken well!”
ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ରନେ ।”
40 And they did not dare to question Him any further.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବନରନ୍ ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନୋମଙ୍ଲଜି ।
41 Then Jesus declared, “How can it be said that the Christ is the Son of David?
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, କେନ୍ଆତେ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି?
42 For David himself says in the book of Psalms: ‘The Lord said to my Lord, “Sit at My right hand
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଦାଉଦନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ କନନ୍ବଇଲୋଙନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ପ୍ରବୁନ୍ ପ୍ରବୁଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍,
43 until I make Your enemies a footstool for Your feet.”’
ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍ ବନେରାନମ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡରକ୍କୋଜଙ୍ନମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଏମ୍ମେଆଜି, ତି ଜାୟ୍ ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ଞେନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋନା ।’
44 Thus David calls Him ‘Lord.’ So how can He be David’s son?”
ଦାଉଦନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ‘ପ୍ରବୁ’ ଗାମ୍ଲେ ଓଡ୍ଡେତେ, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଡେଏ?”
45 In the hearing of all the people, Jesus said to His disciples,
ତିକ୍କି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି,
46 “Beware of the scribes. They like to walk around in long robes, and they love the greetings in the marketplaces, the chief seats in the synagogues, and the places of honor at banquets.
“ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆବ୍ବୟ୍ଡମ୍ନାବା! ଆନିଞ୍ଜି ଡେଙ୍ଗାରାଡମନ୍ ଆ ଅଙ୍ଗି ରଲନ୍ ବନୁଲ୍ଲେନ୍ ଆସନ୍, ଆରି ସୟ୍ତାରେଙନ୍ ଅବ୍ଲୋମ୍ଲୋମ୍ନେନ୍, ରନୁକ୍କୁସିଂଲୋଙନ୍ ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମନ୍, ଆରି ବୁଜିଲୋଙନ୍ ମନଙ୍ ତରଙ୍କୁମନ୍ ଲଡୟ୍ତଜି;
47 They defraud widows of their houses, and for a show make lengthy prayers. These men will receive greater condemnation.”
ଆନିଞ୍ଜି ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜି ଆସିଂ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ମତଜି ଆରି ଅବ୍ତୁୟ୍ଡାଲନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍ ପନବ୍ରଡନ୍ ଞାଙ୍ତଜି!”
