< Lamentations 5 >

1 Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
Hinumdumi Yahweh kung unsa ang nahitabo kanamo. Sud-onga ug tan-awa ang among makauulaw nga kahimtang.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
Ang among mga panulondon gipangkuha sa mga dumuduong; ug ang among mga balay gipang-ilog sa mga langyaw.
3 We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
Nahimo kaming mga ilo ug ang among mga inahan nahimong mga balo kay nangamatay na ang mga amahan.
4 We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
Ang tubig paliton pa namo sa plata nga kantidad, ug ang among mga kahoy gipalit usab namo.
5 We are closely pursued; we are weary and find no rest.
Ang among mga kaaway naggukod kanamo; duol na kaayo sila nga mabatian na namo ang ilang gininhawa sa among liog. Gikapoy kami apan wala kami papahulaya.
6 We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
Nanglimos kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Assyria aron kami makakaon.
7 Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
Ang among mga Amahan nakasala; wala na sila karon ug kami ang nag-antos sa silot sa ilang mga sala.
8 Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
Ang mga ulipon mao ang nagdumala kanamo, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot.
9 We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
Namiligro ang among kinabuhi sa pagkuha ug tinapay atubangan sa espada sa kamingawan.
10 Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
Ang among panit init kaayo sama sa pugon, nasunog tungod sa kalintura dala sa kagutom.
11 Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
Ilang gipanglugos ang kababayin-an sa Zion, ang mga ulay sa mga siyudad sa Juda.
12 Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
Ilang gibitay ang mga prinsipe pinaagi sa ilang kaugalingong kamot, ug wala sila nagtahod sa mga katigulangan.
13 Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
Gidala nila sa galingan ang mga lagsik pa nga kalalakin-an ug ang mga kabataan nagbaragbarag na sa pagpas-an ug mga kahoy.
14 The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
Gipapahawa nila ang mga katigulangan sa ganghaan sa siyudad ug ang lagsik nga kalalakin-an sa ilang mga panagtugtug.
15 Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
Naundang ang kalipay sa among kasingkasing; ang among mga sayaw nahimong pagbangotan.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Natagak ang among mga korona! Pagkalaot namo! Tungod kay nakasala kami!
17 Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
Ang among mga kasingkasing gipangkapoy na, ug nihanap na ang among mga mata,
18 because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
tungod sa mga ihalas nga iro nga naglatagaw sa Bungtod sa Zion nga nahimong kamingawan.
19 You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
Apan ikaw si Yahweh; maghari ka sa walay kataposan, ug ang imong trono molungtad sa tanang kaliwatan.
20 Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
Nganong gikalimtan mo man kami sa walay kataposan? Isalikway mo ba kami sa dugay pang panahon?
21 Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
Pabalika kami diha kanimo Yahweh ug maghinulsol kami. Ipasig-uli ang among adlaw sama kaniadtong panahon,
22 unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.
gawas kung gisalikway mo na gayod kami ug ang imong kasuko kanamo hilabihan gayod kaayo!

< Lamentations 5 >