Lamentations 5
1 Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 We are closely pursued; we are weary and find no rest.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
