Lamentations 3
1 I am the man who has seen affliction under the rod of God’s wrath.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 He has driven me away and made me walk in darkness instead of light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Indeed, He keeps turning His hand against me all day long.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 He has worn away my flesh and skin; He has shattered my bones.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 He has made me dwell in darkness like those dead for ages.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He has walled me in so I cannot escape; He has weighed me down with chains.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Even when I cry out and plead for help, He shuts out my prayer.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He has barred my ways with cut stones; He has made my paths crooked.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 He is a bear lying in wait, a lion hiding in ambush.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 He forced me off my path and tore me to pieces; He left me without help.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 He bent His bow and set me as the target for His arrow.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He pierced my kidneys with His arrows.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I am a laughingstock to all my people; they mock me in song all day long.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He has filled me with bitterness; He has intoxicated me with wormwood.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 He has ground my teeth with gravel and trampled me in the dust.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 My soul has been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 So I say, “My strength has perished, along with my hope from the LORD.”
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Remember my affliction and wandering, the wormwood and the gall.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Surely my soul remembers and is humbled within me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Yet I call this to mind, and therefore I have hope:
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 Because of the loving devotion of the LORD we are not consumed, for His mercies never fail.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 They are new every morning; great is Your faithfulness!
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 “The LORD is my portion,” says my soul, “therefore I will hope in Him.”
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 The LORD is good to those who wait for Him, to the soul who seeks Him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 It is good to wait quietly for the salvation of the LORD.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 It is good for a man to bear the yoke while he is still young.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Let him sit alone in silence, for God has disciplined him.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Let him bury his face in the dust— perhaps there is still hope.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Let him offer his cheek to the one who would strike him; let him be filled with reproach.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord will not cast us off forever.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Even if He causes grief, He will show compassion according to His abundant loving devotion.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 For He does not willingly afflict or grieve the sons of men.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 To crush underfoot all the prisoners of the land,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 to deny a man justice before the Most High,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 to subvert a man in his lawsuit— of these the Lord does not approve.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who has spoken and it came to pass, unless the Lord has ordained it?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Do not both adversity and good come from the mouth of the Most High?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Why should any mortal man complain, in view of his sins?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Let us examine and test our ways, and turn back to the LORD.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Let us lift up our hearts and hands to God in heaven:
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 “We have sinned and rebelled; You have not forgiven.”
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 You have covered Yourself in anger and pursued us; You have killed without pity.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 You have covered Yourself with a cloud that no prayer can pass through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 You have made us scum and refuse among the nations.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 All our enemies open their mouths against us.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Panic and pitfall have come upon us— devastation and destruction.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Streams of tears flow from my eyes over the destruction of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 My eyes overflow unceasingly, without relief,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 until the LORD looks down from heaven and sees.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 My eyes bring grief to my soul because of all the daughters of my city.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Without cause my enemies hunted me like a bird.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They dropped me alive into a pit and cast stones upon me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 The waters flowed over my head, and I thought I was going to die.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I called on Your name, O LORD, out of the depths of the Pit.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 You heard my plea: “Do not ignore my cry for relief.”
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 You drew near when I called on You; You said, “Do not be afraid.”
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 You defend my cause, O Lord; You redeem my life.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 You have seen, O LORD, the wrong done to me; vindicate my cause!
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 You have seen all their malice, all their plots against me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 O LORD, You have heard their insults, all their plots against me—
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 the slander and murmuring of my assailants against me all day long.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 When they sit and when they rise, see how they mock me in song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 You will pay them back what they deserve, O LORD, according to the work of their hands.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Put a veil of anguish over their hearts; may Your curse be upon them!
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 You will pursue them in anger and exterminate them from under Your heavens, O LORD.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
