Lamentations 3
1 I am the man who has seen affliction under the rod of God’s wrath.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 He has driven me away and made me walk in darkness instead of light.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Indeed, He keeps turning His hand against me all day long.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 He has worn away my flesh and skin; He has shattered my bones.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 He has made me dwell in darkness like those dead for ages.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 He has walled me in so I cannot escape; He has weighed me down with chains.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Even when I cry out and plead for help, He shuts out my prayer.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 He has barred my ways with cut stones; He has made my paths crooked.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 He is a bear lying in wait, a lion hiding in ambush.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 He forced me off my path and tore me to pieces; He left me without help.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 He bent His bow and set me as the target for His arrow.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 He pierced my kidneys with His arrows.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 I am a laughingstock to all my people; they mock me in song all day long.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 He has filled me with bitterness; He has intoxicated me with wormwood.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 He has ground my teeth with gravel and trampled me in the dust.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 My soul has been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 So I say, “My strength has perished, along with my hope from the LORD.”
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Remember my affliction and wandering, the wormwood and the gall.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Surely my soul remembers and is humbled within me.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 Yet I call this to mind, and therefore I have hope:
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Because of the loving devotion of the LORD we are not consumed, for His mercies never fail.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 They are new every morning; great is Your faithfulness!
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 “The LORD is my portion,” says my soul, “therefore I will hope in Him.”
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 The LORD is good to those who wait for Him, to the soul who seeks Him.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 It is good to wait quietly for the salvation of the LORD.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 It is good for a man to bear the yoke while he is still young.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Let him sit alone in silence, for God has disciplined him.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Let him bury his face in the dust— perhaps there is still hope.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Let him offer his cheek to the one who would strike him; let him be filled with reproach.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 For the Lord will not cast us off forever.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Even if He causes grief, He will show compassion according to His abundant loving devotion.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 For He does not willingly afflict or grieve the sons of men.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 To crush underfoot all the prisoners of the land,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 to deny a man justice before the Most High,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 to subvert a man in his lawsuit— of these the Lord does not approve.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Who has spoken and it came to pass, unless the Lord has ordained it?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Do not both adversity and good come from the mouth of the Most High?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Why should any mortal man complain, in view of his sins?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Let us examine and test our ways, and turn back to the LORD.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Let us lift up our hearts and hands to God in heaven:
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 “We have sinned and rebelled; You have not forgiven.”
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 You have covered Yourself in anger and pursued us; You have killed without pity.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 You have covered Yourself with a cloud that no prayer can pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 You have made us scum and refuse among the nations.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 All our enemies open their mouths against us.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Panic and pitfall have come upon us— devastation and destruction.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Streams of tears flow from my eyes over the destruction of the daughter of my people.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 My eyes overflow unceasingly, without relief,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 until the LORD looks down from heaven and sees.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 My eyes bring grief to my soul because of all the daughters of my city.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Without cause my enemies hunted me like a bird.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 They dropped me alive into a pit and cast stones upon me.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 The waters flowed over my head, and I thought I was going to die.
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 I called on Your name, O LORD, out of the depths of the Pit.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 You heard my plea: “Do not ignore my cry for relief.”
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 You drew near when I called on You; You said, “Do not be afraid.”
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 You defend my cause, O Lord; You redeem my life.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 You have seen, O LORD, the wrong done to me; vindicate my cause!
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 You have seen all their malice, all their plots against me.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 O LORD, You have heard their insults, all their plots against me—
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 the slander and murmuring of my assailants against me all day long.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 When they sit and when they rise, see how they mock me in song.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 You will pay them back what they deserve, O LORD, according to the work of their hands.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Put a veil of anguish over their hearts; may Your curse be upon them!
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 You will pursue them in anger and exterminate them from under Your heavens, O LORD.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
