Lamentations 3
1 I am the man who has seen affliction under the rod of God’s wrath.
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ |
2 He has driven me away and made me walk in darkness instead of light.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ |
3 Indeed, He keeps turning His hand against me all day long.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ |
4 He has worn away my flesh and skin; He has shattered my bones.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ |
5 He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ |
6 He has made me dwell in darkness like those dead for ages.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ |
7 He has walled me in so I cannot escape; He has weighed me down with chains.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ |
8 Even when I cry out and plead for help, He shuts out my prayer.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ |
9 He has barred my ways with cut stones; He has made my paths crooked.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ |
10 He is a bear lying in wait, a lion hiding in ambush.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ |
11 He forced me off my path and tore me to pieces; He left me without help.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ |
12 He bent His bow and set me as the target for His arrow.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ |
13 He pierced my kidneys with His arrows.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ |
14 I am a laughingstock to all my people; they mock me in song all day long.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ |
15 He has filled me with bitterness; He has intoxicated me with wormwood.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ |
16 He has ground my teeth with gravel and trampled me in the dust.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ |
17 My soul has been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ |
18 So I say, “My strength has perished, along with my hope from the LORD.”
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ |
19 Remember my affliction and wandering, the wormwood and the gall.
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ |
20 Surely my soul remembers and is humbled within me.
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ |
21 Yet I call this to mind, and therefore I have hope:
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ |
22 Because of the loving devotion of the LORD we are not consumed, for His mercies never fail.
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ |
23 They are new every morning; great is Your faithfulness!
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ |
24 “The LORD is my portion,” says my soul, “therefore I will hope in Him.”
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ |
25 The LORD is good to those who wait for Him, to the soul who seeks Him.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ |
26 It is good to wait quietly for the salvation of the LORD.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ |
27 It is good for a man to bear the yoke while he is still young.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ |
28 Let him sit alone in silence, for God has disciplined him.
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ |
29 Let him bury his face in the dust— perhaps there is still hope.
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ |
30 Let him offer his cheek to the one who would strike him; let him be filled with reproach.
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ |
31 For the Lord will not cast us off forever.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ |
32 Even if He causes grief, He will show compassion according to His abundant loving devotion.
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ |
33 For He does not willingly afflict or grieve the sons of men.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ |
34 To crush underfoot all the prisoners of the land,
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ |
35 to deny a man justice before the Most High,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ |
36 to subvert a man in his lawsuit— of these the Lord does not approve.
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ |
37 Who has spoken and it came to pass, unless the Lord has ordained it?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ |
38 Do not both adversity and good come from the mouth of the Most High?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ |
39 Why should any mortal man complain, in view of his sins?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ |
40 Let us examine and test our ways, and turn back to the LORD.
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ |
41 Let us lift up our hearts and hands to God in heaven:
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ |
42 “We have sinned and rebelled; You have not forgiven.”
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ |
43 You have covered Yourself in anger and pursued us; You have killed without pity.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ |
44 You have covered Yourself with a cloud that no prayer can pass through.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ |
45 You have made us scum and refuse among the nations.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ |
46 All our enemies open their mouths against us.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ |
47 Panic and pitfall have come upon us— devastation and destruction.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ |
48 Streams of tears flow from my eyes over the destruction of the daughter of my people.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ |
49 My eyes overflow unceasingly, without relief,
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ |
50 until the LORD looks down from heaven and sees.
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ |
51 My eyes bring grief to my soul because of all the daughters of my city.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ |
52 Without cause my enemies hunted me like a bird.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ |
53 They dropped me alive into a pit and cast stones upon me.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ |
54 The waters flowed over my head, and I thought I was going to die.
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ |
55 I called on Your name, O LORD, out of the depths of the Pit.
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ |
56 You heard my plea: “Do not ignore my cry for relief.”
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ |
57 You drew near when I called on You; You said, “Do not be afraid.”
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ |
58 You defend my cause, O Lord; You redeem my life.
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ |
59 You have seen, O LORD, the wrong done to me; vindicate my cause!
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ |
60 You have seen all their malice, all their plots against me.
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ |
61 O LORD, You have heard their insults, all their plots against me—
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ |
62 the slander and murmuring of my assailants against me all day long.
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ |
63 When they sit and when they rise, see how they mock me in song.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ |
64 You will pay them back what they deserve, O LORD, according to the work of their hands.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ |
65 Put a veil of anguish over their hearts; may Your curse be upon them!
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ |
66 You will pursue them in anger and exterminate them from under Your heavens, O LORD.
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ |
