John 21
1 Later, by the Sea of Tiberias, Jesus again revealed Himself to the disciples. He made Himself known in this way:
১ততঃ পৰং তিবিৰিযাজলধেস্তটে যীশুঃ পুনৰপি শিষ্যেভ্যো দৰ্শনং দত্তৱান্ দৰ্শনস্যাখ্যানমিদম্|
2 Simon Peter, Thomas called Didymus, Nathanael from Cana in Galilee, the sons of Zebedee, and two other disciples were together.
২শিমোন্পিতৰঃ যমজথোমা গালীলীযকান্নানগৰনিৱাসী নিথনেল্ সিৱদেঃ পুত্ৰাৱন্যৌ দ্ৱৌ শিষ্যৌ চৈতেষ্ৱেকত্ৰ মিলিতেষু শিমোন্পিতৰোঽকথযৎ মৎস্যান্ ধৰ্তুং যামি|
3 Simon Peter told them, “I am going fishing.” “We will go with you,” they said. So they went out and got into the boat, but caught nothing that night.
৩ততস্তে ৱ্যাহৰন্ তৰ্হি ৱযমপি ৎৱযা সাৰ্দ্ধং যামঃ তদা তে বহিৰ্গতাঃ সন্তঃ ক্ষিপ্ৰং নাৱম্ আৰোহন্ কিন্তু তস্যাং ৰজন্যাম্ একমপি ন প্ৰাপ্নুৱন্|
4 Early in the morning, Jesus stood on the shore, but the disciples did not recognize that it was Jesus.
৪প্ৰভাতে সতি যীশুস্তটে স্থিতৱান্ কিন্তু স যীশুৰিতি শিষ্যা জ্ঞাতুং নাশক্নুৱন্|
5 So He called out to them, “Children, do you have any fish?” “No,” they answered.
৫তদা যীশুৰপৃচ্ছৎ, হে ৱৎসা সন্নিধৌ কিঞ্চিৎ খাদ্যদ্ৰৱ্যম্ আস্তে? তেঽৱদন্ কিমপি নাস্তি|
6 He told them, “Cast the net on the right side of the boat, and you will find some.” So they cast it there, and they were unable to haul it in because of the great number of fish.
৬তদা সোঽৱদৎ নৌকাযা দক্ষিণপাৰ্শ্ৱে জালং নিক্ষিপত ততো লপ্স্যধ্ৱে, তস্মাৎ তৈ ৰ্নিক্ষিপ্তে জালে মৎস্যা এতাৱন্তোঽপতন্ যেন তে জালমাকৃষ্য নোত্তোলযিতুং শক্তাঃ|
7 Then the disciple whom Jesus loved said to Peter, “It is the Lord!” As soon as Simon Peter heard that it was the Lord, he put on his outer garment (for he had removed it) and jumped into the sea.
৭তস্মাদ্ যীশোঃ প্ৰিযতমশিষ্যঃ পিতৰাযাকথযৎ এষ প্ৰভু ৰ্ভৱেৎ, এষ প্ৰভুৰিতি ৱাচং শ্ৰুৎৱৈৱ শিমোন্ নগ্নতাহেতো ৰ্মৎস্যধাৰিণ উত্তৰীযৱস্ত্ৰং পৰিধায হ্ৰদং প্ৰত্যুদলম্ফযৎ|
8 The other disciples came ashore in the boat. They dragged in the net full of fish, for they were not far from land, only about a hundred yards.
৮অপৰে শিষ্যা মৎস্যৈঃ সাৰ্দ্ধং জালম্ আকৰ্ষন্তঃ ক্ষুদ্ৰনৌকাং ৱাহযিৎৱা কূলমানযন্ তে কূলাদ্ অতিদূৰে নাসন্ দ্ৱিশতহস্তেভ্যো দূৰ আসন্ ইত্যনুমীযতে|
9 When they landed, they saw a charcoal fire there with fish on it, and some bread.
৯তীৰং প্ৰাপ্তৈস্তৈস্তত্ৰ প্ৰজ্ৱলিতাগ্নিস্তদুপৰি মৎস্যাঃ পূপাশ্চ দৃষ্টাঃ|
10 Jesus told them, “Bring some of the fish you have just caught.”
১০ততো যীশুৰকথযদ্ যান্ মৎস্যান্ অধৰত তেষাং কতিপযান্ আনযত|
11 So Simon Peter went aboard and dragged the net ashore. It was full of large fish, 153, but even with so many, the net was not torn.
১১অতঃ শিমোন্পিতৰঃ পৰাৱৃত্য গৎৱা বৃহদ্ভিস্ত্ৰিপঞ্চাশদধিকশতমৎস্যৈঃ পৰিপূৰ্ণং তজ্জালম্ আকৃষ্যোদতোলযৎ কিন্ত্ৱেতাৱদ্ভি ৰ্মৎস্যৈৰপি জালং নাছিদ্যত|
12 “Come, have breakfast,” Jesus said to them. None of the disciples dared to ask Him, “Who are You?” They knew it was the Lord.
১২অনন্তৰং যীশুস্তান্ অৱাদীৎ যূযমাগত্য ভুংগ্ধ্ৱং; তদা সএৱ প্ৰভুৰিতি জ্ঞাতৎৱাৎ ৎৱং কঃ? ইতি প্ৰষ্টুং শিষ্যাণাং কস্যাপি প্ৰগল্ভতা নাভৱৎ|
13 Jesus came and took the bread and gave it to them, and He did the same with the fish.
১৩ততো যীশুৰাগত্য পূপান্ মৎস্যাংশ্চ গৃহীৎৱা তেভ্যঃ পৰ্য্যৱেষযৎ|
14 This was now the third time that Jesus appeared to the disciples after He was raised from the dead.
১৪ইত্থং শ্মশানাদুত্থানাৎ পৰং যীশুঃ শিষ্যেভ্যস্তৃতীযৱাৰং দৰ্শনং দত্তৱান্|
15 When they had finished eating, Jesus asked Simon Peter, “Simon son of John, do you love Me more than these?” “Yes, Lord,” he answered, “You know I love You.” Jesus replied, “Feed My lambs.”
১৫ভোজনে সমাপ্তে সতি যীশুঃ শিমোন্পিতৰং পৃষ্টৱান্, হে যূনসঃ পুত্ৰ শিমোন্ ৎৱং কিম্ এতেভ্যোধিকং মযি প্ৰীযসে? ততঃ স উদিতৱান্ সত্যং প্ৰভো ৎৱযি প্ৰীযেঽহং তদ্ ভৱান্ জানাতি; তদা যীশুৰকথযৎ তৰ্হি মম মেষশাৱকগণং পালয|
16 Jesus asked a second time, “Simon son of John, do you love Me?” “Yes, Lord,” he answered, “You know I love You.” Jesus told him, “Shepherd My sheep.”
১৬ততঃ স দ্ৱিতীযৱাৰং পৃষ্টৱান্ হে যূনসঃ পুত্ৰ শিমোন্ ৎৱং কিং মযি প্ৰীযসে? ততঃ স উক্তৱান্ সত্যং প্ৰভো ৎৱযি প্ৰীযেঽহং তদ্ ভৱান্ জানাতি; তদা যীশুৰকথযত তৰ্হি মম মেষগণং পালয|
17 Jesus asked a third time, “Simon son of John, do you love Me?” Peter was deeply hurt that Jesus had asked him a third time, “Do you love Me?” “Lord, You know all things,” he replied. “You know I love You.” Jesus said to him, “Feed My sheep.
১৭পশ্চাৎ স তৃতীযৱাৰং পৃষ্টৱান্, হে যূনসঃ পুত্ৰ শিমোন্ ৎৱং কিং মযি প্ৰীযসে? এতদ্ৱাক্যং তৃতীযৱাৰং পৃষ্টৱান্ তস্মাৎ পিতৰো দুঃখিতো ভূৎৱাঽকথযৎ হে প্ৰভো ভৱতঃ কিমপ্যগোচৰং নাস্তি ৎৱয্যহং প্ৰীযে তদ্ ভৱান্ জানাতি; ততো যীশুৰৱদৎ তৰ্হি মম মেষগণং পালয|
18 Truly, truly, I tell you, when you were young, you dressed yourself and walked where you wanted; but when you are old, you will stretch out your hands, and someone else will dress you and lead you where you do not want to go.”
১৮অহং তুভ্যং যথাৰ্থং কথযামি যৌৱনকালে স্ৱযং বদ্ধকটি ৰ্যত্ৰেচ্ছা তত্ৰ যাতৱান্ কিন্ত্ৱিতঃ পৰং ৱৃদ্ধে ৱযসি হস্তং ৱিস্তাৰযিষ্যসি, অন্যজনস্ত্ৱাং বদ্ধ্ৱা যত্ৰ গন্তুং তৱেচ্ছা ন ভৱতি ৎৱাং ধৃৎৱা তত্ৰ নেষ্যতি|
19 Jesus said this to indicate the kind of death by which Peter would glorify God. And after He had said this, He told him, “Follow Me.”
১৯ফলতঃ কীদৃশেন মৰণেন স ঈশ্ৱৰস্য মহিমানং প্ৰকাশযিষ্যতি তদ্ বোধযিতুং স ইতি ৱাক্যং প্ৰোক্তৱান্| ইত্যুক্তে সতি স তমৱোচৎ মম পশ্চাদ্ আগচ্ছ|
20 Peter turned and saw the disciple whom Jesus loved following them. He was the one who had leaned back against Jesus at the supper to ask, “Lord, who is going to betray You?”
২০যো জনো ৰাত্ৰিকালে যীশো ৰ্ৱক্ষোঽৱলম্ব্য, হে প্ৰভো কো ভৱন্তং পৰকৰেষু সমৰ্পযিষ্যতীতি ৱাক্যং পৃষ্টৱান্, তং যীশোঃ প্ৰিযতমশিষ্যং পশ্চাদ্ আগচ্ছন্তং
21 When Peter saw him, he asked, “Lord, what about him?”
২১পিতৰো মুখং পৰাৱৰ্ত্ত্য ৱিলোক্য যীশুং পৃষ্টৱান্, হে প্ৰভো এতস্য মানৱস্য কীদৃশী গতি ৰ্ভৱিষ্যতি?
22 Jesus answered, “If I want him to remain until I return, what is that to you? You follow Me!”
২২স প্ৰত্যৱদৎ, মম পুনৰাগমনপৰ্য্যন্তং যদি তং স্থাপযিতুম্ ইচ্ছামি তত্ৰ তৱ কিং? ৎৱং মম পশ্চাদ্ আগচ্ছ|
23 Because of this, the rumor spread among the brothers that this disciple would not die. However, Jesus did not say that he would not die, but only, “If I want him to remain until I return, what is that to you?”
২৩তস্মাৎ স শিষ্যো ন মৰিষ্যতীতি ভ্ৰাতৃগণমধ্যে কিংৱদন্তী জাতা কিন্তু স ন মৰিষ্যতীতি ৱাক্যং যীশু ৰ্নাৱদৎ কেৱলং মম পুনৰাগমনপৰ্য্যন্তং যদি তং স্থাপযিতুম্ ইচ্ছামি তত্ৰ তৱ কিং? ইতি ৱাক্যম্ উক্তৱান্|
24 This is the disciple who testifies to these things and who has written them down. And we know that his testimony is true.
২৪যো জন এতানি সৰ্ৱ্ৱাণি লিখিতৱান্ অত্ৰ সাক্ষ্যঞ্চ দত্তৱান্ সএৱ স শিষ্যঃ, তস্য সাক্ষ্যং প্ৰমাণমিতি ৱযং জানীমঃ|
25 There are many more things that Jesus did. If all of them were written down, I suppose that not even the world itself would have space for the books that would be written.
২৫যীশুৰেতেভ্যোঽপৰাণ্যপি বহূনি কৰ্ম্মাণি কৃতৱান্ তানি সৰ্ৱ্ৱাণি যদ্যেকৈকং কৃৎৱা লিখ্যন্তে তৰ্হি গ্ৰন্থা এতাৱন্তো ভৱন্তি তেষাং ধাৰণে পৃথিৱ্যাং স্থানং ন ভৱতি| ইতি||
