< John 18 >
1 After Jesus had spoken these words, He went out with His disciples across the Kidron Valley, where they entered a garden.
И рекавши ово Исус изиђе с ученицима својим преко потока Кедрона где беше врт, у који уђе Он и ученици Његови.
2 Now Judas His betrayer also knew the place, because Jesus had often met there with His disciples.
А Јуда, издајник Његов, знаше оно место; јер се Исус често скупљаше онде с ученицима својим.
3 So Judas brought a band of soldiers and officers from the chief priests and Pharisees. They arrived at the garden carrying lanterns, torches, and weapons.
Онда Јуда узе чету и од главара свештеничких и фарисеја момке, и дође онамо с фењерима и са свећама и с оружјем.
4 Jesus, knowing all that was coming upon Him, stepped forward and asked them, “Whom are you seeking?”
А Исус знајући све што ће бити од Њега изиђе и рече им: Кога тражите?
5 “Jesus of Nazareth,” they answered. Jesus said, “I am He.” And Judas His betrayer was standing there with them.
Одговорише Му: Исуса Назарећанина. Исус им рече: Ја сам. А с њима стајаше и Јуда који Га издаваше.
6 When Jesus said, “I am He,” they drew back and fell to the ground.
А кад им рече: Ја сам; измакоше се натраг и попадаше на земљу.
7 So He asked them again, “Whom are you seeking?” “Jesus of Nazareth,” they answered.
Онда их опет запита Исус: Кога тражите? А они рекоше: Исуса Назарећанина.
8 “I told you that I am He,” Jesus replied. “So if you are looking for Me, let these men go.”
Исус им одговори: Казах вам да сам ја. Ако дакле мене тражите, оставите ове нек иду.
9 This was to fulfill the word He had spoken: “I have not lost one of those You have given Me.”
Да се изврши реч што рече: Не изгубих ни једног од оних које си ми дао.
10 Then Simon Peter drew his sword and struck the servant of the high priest, cutting off his right ear. The servant’s name was Malchus.
А Симон Петар имаше нож, па га извади и удари слугу поглавара свештеничког, и одсече му десно ухо. А слузи беше име Малхо.
11 “Put your sword back in its sheath!” Jesus said to Peter. “Shall I not drink the cup the Father has given Me?”
Онда рече Исус Петру: Задени нож у ножнице. Чашу коју ми даде Отац зар да је не пијем?
12 Then the band of soldiers, with its commander and the officers of the Jews, arrested Jesus and bound Him.
А чета и војвода и момци јеврејски ухватише Исуса и свезаше Га,
13 They brought Him first to Annas, who was the father-in-law of Caiaphas, the high priest that year.
И одведоше Га најпре Ани, јер беше таст Кајафи, који беше поглавар свештенички оне године.
14 Caiaphas was the one who had advised the Jews that it would be better if one man died for the people.
А Кајафа беше онај што даде савет Јудејцима да је боље да умре један човек него народ да пропадне.
15 Now Simon Peter and another disciple were following Jesus. Since that disciple was known to the high priest, he also went with Jesus into the courtyard of the high priest.
За Исусом, пак, иђаше Симон Петар и други ученик; а ученик онај беше познат код поглавара свештеничког, и уђе с Исусом у двор поглавара свештеничког;
16 But Peter stood outside at the door. Then the disciple who was known to the high priest went out and spoke to the doorkeeper, and brought Peter in.
А Петар стајаше напољу код врата. Онда изиђе онај ученик што беше познат код поглавара свештеничког и рече вратарици те уведе Петра.
17 At this, the servant girl watching the door said to Peter, “Aren’t you also one of this man’s disciples?” “I am not,” he answered.
Онда рече слушкиња вратарица Петру: Да ниси и ти ученик овог човека? Он рече: Нисам.
18 Because it was cold, the servants and officers were standing around a charcoal fire they had made to keep warm. And Peter was also standing with them, warming himself.
А слуге и момци беху наложили огањ и стајаху те се грејаху, јер беше зима; а и Петар стајаше с њима и грејаше се.
19 Meanwhile, the high priest questioned Jesus about His disciples and His teaching.
Поглавар, пак, свештенички запита Исуса за ученике Његове и за Његову науку.
20 “I have spoken openly to the world,” Jesus answered. “I always taught in the synagogues and at the temple, where all the Jews come together. I said nothing in secret.
Исус му одговори: Ја говорих јавно свету, ја свагда учих у зборници и у цркви, где се свагда скупљају Јудејци, и ништа тајно не говорих.
21 Why are you asking Me? Ask those who heard My message. Surely they know what I said.”
Што питаш мене? Питај оне који су слушали шта сам им говорио: ево ови знају шта сам ја говорио.
22 When Jesus had said this, one of the officers standing nearby slapped Him in the face and said, “Is this how You answer the high priest?”
А кад Он ово рече, један од момака који стајаху онде удари Исуса по образу, и рече: Зар тако одговараш поглавару свештеничком?
23 Jesus replied, “If I said something wrong, testify as to what was wrong. But if I spoke correctly, why did you strike Me?”
Исус му одговори: Ако зло рекох, докажи да је зло; ако ли добро, зашто ме бијеш?
24 Then Annas sent Him, still bound, to Caiaphas the high priest.
И Ана посла Га свезаног Кајафи, поглавару свештеничком.
25 Simon Peter was still standing and warming himself. So they asked him, “Aren’t you also one of His disciples?” He denied it and said, “I am not.”
А Симон Петар стајаше и грејаше се. Онда му рекоше: Да ниси и ти од ученика његових? А он се одрече и рече: Нисам.
26 One of the high priest’s servants, a relative of the man whose ear Peter had cut off, asked, “Didn’t I see you with Him in the garden?”
Рече један од слугу поглавара свештеничког који беше рођак ономе што му Петар одсече ухо: Не видех ли ја тебе у врту с њим?
27 Peter denied it once more, and immediately a rooster crowed.
Онда се Петар опет одрече; и одмах петао запева.
28 Then they led Jesus away from Caiaphas into the Praetorium. By now it was early morning, and the Jews did not enter the Praetorium, to avoid being defiled and unable to eat the Passover.
А Исуса поведоше од Кајафе у судницу. Али беше јутро, и они не уђоше у судницу да се не би опоганили, него да би могли јести пасху.
29 So Pilate went out to them and asked, “What accusation are you bringing against this man?”
Онда Пилат изађе к њима напоље и рече: Какву кривицу износите на овог човека?
30 “If He were not a criminal,” they replied, “we would not have handed Him over to you.”
Одговорише му и рекоше: Кад он не би био злочинац не бисмо га предали теби.
31 “You take Him and judge Him by your own law,” Pilate told them. “We are not permitted to execute anyone,” the Jews replied.
А Пилат им рече: Узмите га ви и по закону свом судите му. А Јевреји му рекоше: Ми не смемо никога погубити.
32 This was to fulfill the word that Jesus had spoken to indicate the kind of death He was going to die.
Да се збуде реч Исусова коју рече казујући каквом ће смрти умрети.
33 Pilate went back into the Praetorium, summoned Jesus, and asked Him, “Are You the King of the Jews?”
Онда уђе Пилат опет у судницу, и дозва Исуса, и рече Му: Ти си цар јудејски?
34 “Are you saying this on your own,” Jesus asked, “or did others tell you about Me?”
Исус му одговори: Говориш ли ти то сам од себе, или ти други казаше за мене?
35 “Am I a Jew?” Pilate replied. “Your own people and chief priests handed You over to me. What have You done?”
Пилат одговори: Зар сам ја Јеврејин? Род твој и главари свештенички предаше те мени; шта си учинио?
36 Jesus answered, “My kingdom is not of this world; if it were, My servants would fight to prevent My arrest by the Jews. But now My kingdom is not of this realm.”
Исус одговори: Царство моје није од овог света; кад би било од овог света царство моје, онда би слуге моје браниле да не бих био предан Јеврејима; али царство моје није одавде.
37 “Then You are a king!” Pilate said. “You say that I am a king,” Jesus answered. “For this reason I was born and have come into the world, to testify to the truth. Everyone who belongs to the truth listens to My voice.”
Онда Му рече Пилат: Дакле си ти цар? Исус одговори: Ти говориш да сам ја цар. Ја сам за то рођен, и зато дођох на свет да сведочим истину. И сваки који је од истине слуша глас мој.
38 “What is truth?” Pilate asked. And having said this, he went out again to the Jews and told them, “I find no basis for a charge against Him.
Рече Му Пилат: Шта је истина? И ово рекавши изиђе опет к Јеврејима, и рече им: Ја никакве кривице не налазим на њему.
39 But it is your custom that I release to you one prisoner at the Passover. So then, do you want me to release to you the King of the Jews?”
А у вас је обичај да вам једног пустим на пасху, хоћете ли, дакле, да вам пустим цара јудејског?
40 “Not this man,” they shouted, “but Barabbas!” (Now Barabbas was an insurrectionist.)
Онда сви повикаше опет говорећи: Не овог, него Вараву. А Варава беше хајдук.