Job 9
1 Then Job answered:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 “Yes, I know that it is so, but how can a mortal be righteous before God?
| آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟ |
3 If one wished to contend with God, he could not answer Him one time out of a thousand.
| اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛ |
4 God is wise in heart and mighty in strength. Who has resisted Him and prospered?
| زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست. |
5 He moves mountains without their knowledge and overturns them in His anger.
| ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد، |
6 He shakes the earth from its place, so that its foundations tremble.
| زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند. |
7 He commands the sun not to shine; He seals off the stars.
| اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند. |
8 He alone stretches out the heavens and treads on the waves of the sea.
| او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده |
9 He is the Maker of the Bear and Orion, of the Pleiades and the constellations of the south.
| و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است. |
10 He does great things beyond searching out, and wonders without number.
| او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست. |
11 Were He to pass by me, I would not see Him; were He to move, I would not recognize Him.
| از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم. |
12 If He takes away, who can stop Him? Who dares to ask Him, ‘What are You doing?’
| هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟ |
13 God does not restrain His anger; the helpers of Rahab cower beneath Him.
| خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند. |
14 How then can I answer Him or choose my arguments against Him?
| پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟ |
15 For even if I were right, I could not answer. I could only beg my Judge for mercy.
| حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم. |
16 If I summoned Him and He answered me, I do not believe He would listen to my voice.
| حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد. |
17 For He would crush me with a tempest and multiply my wounds without cause.
| زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند. |
18 He does not let me catch my breath, but overwhelms me with bitterness.
| نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است. |
19 If it is a matter of strength, He is indeed mighty! If it is a matter of justice, who can summon Him?
| چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟ |
20 Even if I were righteous, my mouth would condemn me; if I were blameless, it would declare me guilty.
| اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم. |
21 Though I am blameless, I have no concern for myself; I despise my own life.
| هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم. |
22 It is all the same, and so I say, ‘He destroys both the blameless and the wicked.’
| شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند. |
23 When the scourge brings sudden death, He mocks the despair of the innocent.
| وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد. |
24 The earth is given into the hand of the wicked; He blindfolds its judges. If it is not He, then who is it?
| جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟ |
25 My days are swifter than a runner; they flee without seeing good.
| زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم. |
26 They sweep by like boats of papyrus, like an eagle swooping down on its prey.
| سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند. |
27 If I were to say, ‘I will forget my complaint and change my expression and smile,’
| حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم، |
28 I would still dread all my sufferings; I know that You will not acquit me.
| باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد. |
29 Since I am already found guilty, why should I labor in vain?
| پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟ |
30 If I should wash myself with snow and cleanse my hands with lye,
| حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم |
31 then You would plunge me into the pit, and even my own clothes would despise me.
| تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند. |
32 For He is not a man like me, that I can answer Him, that we can take each other to court.
| خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم. |
33 Nor is there a mediator between us, to lay his hand upon us both.
| ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد، |
34 Let Him remove His rod from me, so that His terror will no longer frighten me.
| آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم. |
35 Then I would speak without fear of Him. But as it is, I am on my own.
| آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم. |
