Job 8
1 Then Bildad the Shuhite replied:
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 “How long will you go on saying such things? The words of your mouth are a blustering wind.
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Does God pervert justice? Does the Almighty pervert what is right?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 When your children sinned against Him, He gave them over to their rebellion.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 But if you would earnestly seek God and ask the Almighty for mercy,
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 if you are pure and upright, even now He will rouse Himself on your behalf and restore your righteous estate.
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 Though your beginnings were modest, your latter days will flourish.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 Please inquire of past generations and consider the discoveries of their fathers.
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 For we were born yesterday and know nothing; our days on earth are but a shadow.
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 Will they not teach you and tell you, and speak from their understanding?
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 Does papyrus grow where there is no marsh? Do reeds flourish without water?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 While the shoots are still uncut, they dry up quicker than grass.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 Such is the destiny of all who forget God; so the hope of the godless will perish.
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 His confidence is fragile; his security is in a spider’s web.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 He leans on his web, but it gives way; he holds fast, but it does not endure.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 He is a well-watered plant in the sunshine, spreading its shoots over the garden.
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 His roots wrap around the rock heap; he looks for a home among the stones.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 If he is uprooted from his place, it will disown him, saying, ‘I never saw you.’
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Surely this is the joy of his way; yet others will spring from the dust.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Behold, God does not reject the blameless, nor will He strengthen the hand of evildoers.
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 He will yet fill your mouth with laughter, and your lips with a shout of joy.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 Your enemies will be clothed in shame, and the tent of the wicked will be no more.”
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
