Job 6
1 Then Job replied:
Unya si Job mitubag ug miingon:
2 “If only my grief could be weighed and placed with my calamity on the scales.
Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
3 For then it would outweigh the sand of the seas— no wonder my words have been rash.
Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
4 For the arrows of the Almighty have pierced me; my spirit drinks in their poison; the terrors of God are arrayed against me.
Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
5 Does a wild donkey bray over fresh grass, or an ox low over its fodder?
Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
6 Is tasteless food eaten without salt, or is there flavor in the white of an egg?
Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
7 My soul refuses to touch them; they are loathsome food to me.
Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
8 If only my request were granted and God would fulfill my hope:
Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
9 that God would be willing to crush me, to unleash His hand and cut me off!
Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
10 It still brings me comfort, and joy through unrelenting pain, that I have not denied the words of the Holy One.
Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
11 What strength do I have, that I should still hope? What is my future, that I should be patient?
Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
12 Is my strength like that of stone, or my flesh made of bronze?
Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
13 Is there any help within me now that success is driven from me?
Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
14 A despairing man should have the kindness of his friend, even if he forsakes the fear of the Almighty.
Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
15 But my brothers are as faithless as wadis, as seasonal streams that overflow,
Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
16 darkened because of the ice and the inflow of melting snow,
Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
17 but ceasing in the dry season and vanishing from their channels in the heat.
Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
18 Caravans turn aside from their routes; they go into the wasteland and perish.
Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
19 The caravans of Tema look for water; the travelers of Sheba hope to find it.
Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
20 They are confounded because they had hoped; their arrival brings disappointment.
Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
21 For now you are of no help; you see terror, and you are afraid.
Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
22 Have I ever said, ‘Give me something; offer me a bribe from your wealth;
Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
23 deliver me from the hand of the enemy; redeem me from the grasp of the ruthless’?
Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
24 Teach me, and I will be silent. Help me understand how I have erred.
Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
25 How painful are honest words! But what does your argument prove?
Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
26 Do you intend to correct my words, and treat as wind my cry of despair?
Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
27 You would even cast lots for an orphan and barter away your friend.
Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
28 But now, please look at me. Would I lie to your face?
Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
29 Reconsider; do not be unjust. Reconsider, for my righteousness is at stake.
Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
30 Is there iniquity on my tongue? Can my mouth not discern malice?
Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?
