Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite replied:
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 “If one ventures a word with you, will you be wearied? Yet who can keep from speaking?
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3 Surely you have instructed many, and have strengthened their feeble hands.
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4 Your words have steadied those who stumbled; you have braced the knees that were buckling.
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5 But now trouble has come upon you, and you are weary. It strikes you, and you are dismayed.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6 Is your reverence not your confidence, and the uprightness of your ways your hope?
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7 Consider now, I plead: Who, being innocent, has ever perished? Or where have the upright been destroyed?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8 As I have observed, those who plow iniquity and those who sow trouble reap the same.
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9 By the breath of God they perish, and by the blast of His anger they are consumed.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10 The lion may roar, and the fierce lion may growl, yet the teeth of the young lions are broken.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11 The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12 Now a word came to me secretly; my ears caught a whisper of it.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13 In disquieting visions in the night, when deep sleep falls on men,
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14 fear and trembling came over me and made all my bones shudder.
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15 Then a spirit glided past my face, and the hair on my body bristled.
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16 It stood still, but I could not discern its appearance; a form loomed before my eyes, and I heard a whispering voice:
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17 ‘Can a mortal be more righteous than God, or a man more pure than his Maker?
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18 If God puts no trust in His servants, and He charges His angels with error,
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19 how much more those who dwell in houses of clay, whose foundations are in the dust, who can be crushed like a moth!
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20 They are smashed to pieces from dawn to dusk; unnoticed, they perish forever.
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21 Are not their tent cords pulled up, so that they die without wisdom?’
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
