Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite replied:
| ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: |
2 “If one ventures a word with you, will you be wearied? Yet who can keep from speaking?
| «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ |
3 Surely you have instructed many, and have strengthened their feeble hands.
| لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. |
4 Your words have steadied those who stumbled; you have braced the knees that were buckling.
| قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. |
5 But now trouble has come upon you, and you are weary. It strikes you, and you are dismayed.
| بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. |
6 Is your reverence not your confidence, and the uprightness of your ways your hope?
| ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ |
7 Consider now, I plead: Who, being innocent, has ever perished? Or where have the upright been destroyed?
| «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ |
8 As I have observed, those who plow iniquity and those who sow trouble reap the same.
| وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. |
9 By the breath of God they perish, and by the blast of His anger they are consumed.
| بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. |
10 The lion may roar, and the fierce lion may growl, yet the teeth of the young lions are broken.
| مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. |
11 The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.
| شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. |
12 Now a word came to me secretly; my ears caught a whisper of it.
| «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. |
13 In disquieting visions in the night, when deep sleep falls on men,
| لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، |
14 fear and trembling came over me and made all my bones shudder.
| ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. |
15 Then a spirit glided past my face, and the hair on my body bristled.
| ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. |
16 It stood still, but I could not discern its appearance; a form loomed before my eyes, and I heard a whispering voice:
| ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: |
17 ‘Can a mortal be more righteous than God, or a man more pure than his Maker?
| ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ |
18 If God puts no trust in His servants, and He charges His angels with error,
| ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، |
19 how much more those who dwell in houses of clay, whose foundations are in the dust, who can be crushed like a moth!
| ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. |
20 They are smashed to pieces from dawn to dusk; unnoticed, they perish forever.
| لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. |
21 Are not their tent cords pulled up, so that they die without wisdom?’
| ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ |
