< Job 39 >
1 “Do you know when mountain goats give birth? Have you watched the doe bear her fawn?
Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?
2 Can you count the months they are pregnant? Do you know the time they give birth?
Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?
3 They crouch down and bring forth their young; they deliver their newborn.
Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.
4 Their young ones thrive and grow up in the open field; they leave and do not return.
Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.
5 Who set the wild donkey free? Who released the swift donkey from the harness?
Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,
6 I made the wilderness his home and the salt flats his dwelling.
na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?
7 He scorns the tumult of the city and never hears the shouts of a driver.
Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.
8 He roams the mountains for pasture, searching for any green thing.
Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.
9 Will the wild ox consent to serve you? Will he stay by your manger at night?
Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?
10 Can you hold him to the furrow with a harness? Will he plow the valleys behind you?
Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?
11 Can you rely on his great strength? Will you leave your hard work to him?
Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?
12 Can you trust him to bring in your grain and gather it to your threshing floor?
Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?
13 The wings of the ostrich flap joyfully, but cannot match the pinions and feathers of the stork.
Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?
14 For she leaves her eggs on the ground and lets them warm in the sand.
Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;
15 She forgets that a foot may crush them, or a wild animal may trample them.
nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.
16 She treats her young harshly, as if not her own, with no concern that her labor was in vain.
Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,
17 For God has deprived her of wisdom; He has not endowed her with understanding.
dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.
18 Yet when she proudly spreads her wings, she laughs at the horse and its rider.
Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.
19 Do you give strength to the horse or adorn his neck with a mane?
Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?
20 Do you make him leap like a locust, striking terror with his proud snorting?
Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.
21 He paws in the valley and rejoices in his strength; he charges into battle.
Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.
22 He laughs at fear, frightened of nothing; he does not turn back from the sword.
Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.
23 A quiver rattles at his side, along with a flashing spear and lance.
Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.
24 Trembling with excitement, he devours the distance; he cannot stand still when the ram’s horn sounds.
Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.
25 At the blast of the horn, he snorts with fervor. He catches the scent of battle from afar— the shouts of captains and the cry of war.
Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.
26 Does the hawk take flight by your understanding and spread his wings toward the south?
Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?
27 Does the eagle soar at your command and make his nest on high?
Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?
28 He dwells on a cliff and lodges there; his stronghold is on a rocky crag.
Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.
29 From there he spies out food; his eyes see it from afar.
Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.
30 His young ones feast on blood; and where the slain are, there he is.”
Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”