Job 39
1 “Do you know when mountain goats give birth? Have you watched the doe bear her fawn?
Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
2 Can you count the months they are pregnant? Do you know the time they give birth?
Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
3 They crouch down and bring forth their young; they deliver their newborn.
Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
4 Their young ones thrive and grow up in the open field; they leave and do not return.
Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
5 Who set the wild donkey free? Who released the swift donkey from the harness?
Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
6 I made the wilderness his home and the salt flats his dwelling.
Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
7 He scorns the tumult of the city and never hears the shouts of a driver.
Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
8 He roams the mountains for pasture, searching for any green thing.
Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
9 Will the wild ox consent to serve you? Will he stay by your manger at night?
Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
10 Can you hold him to the furrow with a harness? Will he plow the valleys behind you?
Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
11 Can you rely on his great strength? Will you leave your hard work to him?
Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
12 Can you trust him to bring in your grain and gather it to your threshing floor?
Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
13 The wings of the ostrich flap joyfully, but cannot match the pinions and feathers of the stork.
Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
14 For she leaves her eggs on the ground and lets them warm in the sand.
Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
15 She forgets that a foot may crush them, or a wild animal may trample them.
At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
16 She treats her young harshly, as if not her own, with no concern that her labor was in vain.
Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
17 For God has deprived her of wisdom; He has not endowed her with understanding.
Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
18 Yet when she proudly spreads her wings, she laughs at the horse and its rider.
Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
19 Do you give strength to the horse or adorn his neck with a mane?
Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
20 Do you make him leap like a locust, striking terror with his proud snorting?
Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
21 He paws in the valley and rejoices in his strength; he charges into battle.
Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
22 He laughs at fear, frightened of nothing; he does not turn back from the sword.
Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
23 A quiver rattles at his side, along with a flashing spear and lance.
Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
24 Trembling with excitement, he devours the distance; he cannot stand still when the ram’s horn sounds.
Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
25 At the blast of the horn, he snorts with fervor. He catches the scent of battle from afar— the shouts of captains and the cry of war.
Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
26 Does the hawk take flight by your understanding and spread his wings toward the south?
Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
27 Does the eagle soar at your command and make his nest on high?
Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
28 He dwells on a cliff and lodges there; his stronghold is on a rocky crag.
Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
29 From there he spies out food; his eyes see it from afar.
Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
30 His young ones feast on blood; and where the slain are, there he is.”
Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.
