Job 32
1 So these three men stopped answering Job, because he was righteous in his own eyes.
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. |
2 This kindled the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram. He burned with anger against Job for justifying himself rather than God,
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. |
3 and he burned with anger against Job’s three friends because they had failed to refute Job, and yet had condemned him.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. |
4 Now Elihu had waited to speak to Job because the others were older than he.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. |
5 But when he saw that the three men had no further reply, his anger was kindled.
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. |
6 So Elihu son of Barachel the Buzite declared: “I am young in years, while you are old; that is why I was timid and afraid to tell you what I know.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، |
7 I thought that age should speak, and many years should teach wisdom.
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. |
8 But there is a spirit in a man, the breath of the Almighty, that gives him understanding.
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. |
9 It is not only the old who are wise, or the elderly who understand justice.
10 Therefore I say, ‘Listen to me; I too will declare what I know.’
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. |
11 Indeed, I waited while you spoke; I listened to your reasoning; as you searched for words,
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. |
12 I paid you full attention. But no one proved Job wrong; not one of you rebutted his arguments.
13 So do not claim, ‘We have found wisdom; let God, not man, refute him.’
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» |
14 But Job has not directed his words against me, and I will not answer him with your arguments.
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! |
15 Job’s friends are dismayed, with no more to say; words have escaped them.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. |
16 Must I wait, now that they are silent, now that they stand and no longer reply?
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ |
17 I too will answer; yes, I will declare what I know.
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. |
18 For I am full of words, and my spirit within me compels me.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. |
19 Behold, my belly is like unvented wine; it is about to burst like a new wineskin.
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. |
20 I must speak and find relief; I must open my lips and respond.
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. |
21 I will be partial to no one, nor will I flatter any man.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، |
22 For I do not know how to flatter, or my Maker would remove me in an instant.
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. |
