Job 31
1 “I have made a covenant with my eyes. How then could I gaze with desire at a virgin?
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 For what is the allotment of God from above, or the heritage from the Almighty on high?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 Does not disaster come to the unjust and calamity to the workers of iniquity?
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 Does He not see my ways and count my every step?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 If I have walked in falsehood or my foot has rushed to deceit,
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 let God weigh me with honest scales, that He may know my integrity.
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 If my steps have turned from the path, if my heart has followed my eyes, or if impurity has stuck to my hands,
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 then may another eat what I have sown, and may my crops be uprooted.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 If my heart has been enticed by my neighbor’s wife, or I have lurked at his door,
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 then may my own wife grind grain for another, and may other men sleep with her.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 For that would be a heinous crime, an iniquity to be judged.
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 For it is a fire that burns down to Abaddon; it would root out my entire harvest.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 If I have rejected the cause of my manservant or maidservant when they made a complaint against me,
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 what will I do when God rises to judge? How will I answer when called to account?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 Did not He who made me in the womb also make them? Did not the same One form us in the womb?
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 If I have denied the desires of the poor or allowed the widow’s eyes to fail,
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 if I have eaten my morsel alone, not sharing it with the fatherless—
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 though from my youth I reared him as would a father, and from my mother’s womb I guided the widow—
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 if I have seen one perish for lack of clothing, or a needy man without a cloak,
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 if his heart has not blessed me for warming him with the fleece of my sheep,
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 if I have lifted up my hand against the fatherless because I saw that I had support in the gate,
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 then may my arm fall from my shoulder and be torn from its socket.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 For calamity from God terrifies me, and His splendor I cannot overpower.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 If I have put my trust in gold or called pure gold my security,
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 if I have rejoiced in my great wealth because my hand had gained so much,
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 if I have beheld the sun in its radiance or the moon moving in splendor,
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 so that my heart was secretly enticed and my hand threw a kiss from my mouth,
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 this would also be an iniquity to be judged, for I would have denied God on high.
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 If I have rejoiced in my enemy’s ruin, or exulted when evil befell him—
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 I have not allowed my mouth to sin by asking for his life with a curse—
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 if the men of my house have not said, ‘Who is there who has not had his fill?’—
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 but no stranger had to lodge on the street, for my door has been open to the traveler—
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 if I have covered my transgressions like Adam by hiding my guilt in my heart,
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 because I greatly feared the crowds and the contempt of the clans terrified me, so that I kept silent and would not go outside—
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 (Oh, that I had one to hear me! Here is my signature. Let the Almighty answer me; let my accuser compose an indictment.
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 Surely I would carry it on my shoulder and wear it like a crown.
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 I would give account of all my steps; I would approach Him like a prince.)—
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 if my land cries out against me and its furrows weep together,
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 if I have devoured its produce without payment or broken the spirit of its tenants,
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 then let briers grow instead of wheat and stinkweed instead of barley.” Thus conclude the words of Job.
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
