< Job 31 >

1 “I have made a covenant with my eyes. How then could I gaze with desire at a virgin?
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 For what is the allotment of God from above, or the heritage from the Almighty on high?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Does not disaster come to the unjust and calamity to the workers of iniquity?
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Does He not see my ways and count my every step?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 If I have walked in falsehood or my foot has rushed to deceit,
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 let God weigh me with honest scales, that He may know my integrity.
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 If my steps have turned from the path, if my heart has followed my eyes, or if impurity has stuck to my hands,
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 then may another eat what I have sown, and may my crops be uprooted.
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 If my heart has been enticed by my neighbor’s wife, or I have lurked at his door,
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 then may my own wife grind grain for another, and may other men sleep with her.
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 For that would be a heinous crime, an iniquity to be judged.
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 For it is a fire that burns down to Abaddon; it would root out my entire harvest.
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 If I have rejected the cause of my manservant or maidservant when they made a complaint against me,
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 what will I do when God rises to judge? How will I answer when called to account?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Did not He who made me in the womb also make them? Did not the same One form us in the womb?
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 If I have denied the desires of the poor or allowed the widow’s eyes to fail,
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 if I have eaten my morsel alone, not sharing it with the fatherless—
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 though from my youth I reared him as would a father, and from my mother’s womb I guided the widow—
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 if I have seen one perish for lack of clothing, or a needy man without a cloak,
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 if his heart has not blessed me for warming him with the fleece of my sheep,
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 if I have lifted up my hand against the fatherless because I saw that I had support in the gate,
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 then may my arm fall from my shoulder and be torn from its socket.
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 For calamity from God terrifies me, and His splendor I cannot overpower.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 If I have put my trust in gold or called pure gold my security,
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 if I have rejoiced in my great wealth because my hand had gained so much,
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 if I have beheld the sun in its radiance or the moon moving in splendor,
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 so that my heart was secretly enticed and my hand threw a kiss from my mouth,
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 this would also be an iniquity to be judged, for I would have denied God on high.
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 If I have rejoiced in my enemy’s ruin, or exulted when evil befell him—
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 I have not allowed my mouth to sin by asking for his life with a curse—
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 if the men of my house have not said, ‘Who is there who has not had his fill?’—
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 but no stranger had to lodge on the street, for my door has been open to the traveler—
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 if I have covered my transgressions like Adam by hiding my guilt in my heart,
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 because I greatly feared the crowds and the contempt of the clans terrified me, so that I kept silent and would not go outside—
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 (Oh, that I had one to hear me! Here is my signature. Let the Almighty answer me; let my accuser compose an indictment.
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 Surely I would carry it on my shoulder and wear it like a crown.
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 I would give account of all my steps; I would approach Him like a prince.)—
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 if my land cries out against me and its furrows weep together,
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 if I have devoured its produce without payment or broken the spirit of its tenants,
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 then let briers grow instead of wheat and stinkweed instead of barley.” Thus conclude the words of Job.
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.

< Job 31 >