Job 24
1 “Why does the Almighty not reserve times for judgment? Why may those who know Him never see His days?
| چرا خدای قادر مطلق زمانی برای دادرسی تعیین نمی‌کند؟ تا کی خداشناسان منتظر باشند و مجازات شریران را نبینند؟ |
2 Men move boundary stones; they pasture stolen flocks.
| امواج ظلم ما را فرو گرفته است. خدانشناسان زمینها را غصب می‌کنند و گله‌ها را می‌دزدند؛ |
3 They drive away the donkey of the fatherless and take the widow’s ox in pledge.
| حتی از الاغهای یتیمان نیز نمی‌گذرند و دار و ندار بیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند. |
4 They push the needy off the road and force all the poor of the land into hiding.
| حق فقرا را پایمال می‌سازند و فقرا از ترس، خود را پنهان می‌کنند. |
5 Indeed, like wild donkeys in the desert, the poor go to work foraging for food; the wasteland is food for their children.
| فقرا مانند خرهای وحشی، برای سیر کردن شکم خود و فرزندانشان، در بیابانها جان می‌کنند؛ |
6 They gather fodder in the fields and glean the vineyards of the wicked.
| علفهای هرز بیابان را می‌خورند و دانه‌های انگور بر زمین افتادهٔ تاکستانهای شریران را جمع می‌کنند. |
7 Without clothing, they spend the night naked; they have no covering against the cold.
| نه لباسی دارند و نه پوششی، و تمام شب را برهنه در سرما می‌خوابند. |
8 Drenched by mountain rains, they huddle against the rocks for want of shelter.
| از بی‌خانمانی به غارها پناه می‌برند و در کوهستان از باران خیس می‌شوند. |
9 The fatherless infant is snatched from the breast; the nursing child of the poor is seized for a debt.
| ستمگران بچه‌های یتیم را از بغل مادرانشان می‌ربایند و از فقرا در مقابل قرضشان، بچه‌هایشان را به گرو می‌گیرند. |
10 Without clothing, they wander about naked. They carry the sheaves, but still go hungry.
| فقرا ناچارند لخت و عریان بگردند و با شکم گرسنه بافه‌های بدکاران را برایشان حمل کنند، |
11 They crush olives within their walls; they tread the winepresses, but go thirsty.
| در آسیابها روغن زیتون بگیرند بدون آنکه مزه‌اش را بچشند، و در حالی که از تشنگی عذاب می‌کشند با لگد کردن انگور، عصارهٔ آن را بگیرند. |
12 From the city, men groan, and the souls of the wounded cry out, yet God charges no one with wrongdoing.
| فریاد مظلومان در حال مرگ از شهر به گوش می‌رسد. دردمندان داد می‌زنند و کمک می‌خواهند، ولی خدا به داد ایشان نمی‌رسد. |
13 Then there are those who rebel against the light, not knowing its ways or staying on its paths.
| شریران بر ضد نور قیام کرده‌اند و از درستکاری بویی نبرده‌اند. |
14 When daylight is gone, the murderer rises to kill the poor and needy; in the night he is like a thief.
| آنان آدمکشانی هستند که صبح زود برمی‌خیزند تا فقیران و نیازمندان را بکشند و منتظر شب می‌مانند تا دزدی و زنا کنند. می‌گویند: «در تاریکی کسی ما را نخواهد دید.» صورتهای خود را می‌پوشانند تا کسی آنها را نشناسد. |
15 The eye of the adulterer watches for twilight. Thinking, ‘No eye will see me,’ he covers his face.
16 In the dark they dig through houses; by day they shut themselves in, never to experience the light.
| شبها به خانه‌ها دستبرد می‌زنند و روزها خود را پنهان می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند با روشنایی سروکار داشته باشند. |
17 For to them, deep darkness is their morning; surely they are friends with the terrors of darkness!
| شب تاریک برای آنها همچون روشنایی صبح است، زیرا با ترسهای تاریکی خو گرفته‌اند. |
18 They are but foam on the surface of the water; their portion of the land is cursed, so that no one turns toward their vineyards.
| اما آنها همچون کف روی آب، به‌زودی از روی زمین ناپدید خواهند شد! ملک آنها نفرین شده است و زمین آنها محصولی ندارد. |
19 As drought and heat consume the melting snow, so Sheol steals those who have sinned. (Sheol h7585)
| مرگ آنها را می‌بلعد، آن گونه که خشکی و گرما برف را آب می‌کند. (Sheol h7585) |
20 The womb forgets them; the worm feeds on them; they are remembered no more. So injustice is like a broken tree.
| حتی مادر شخصِ گناهکار او را از یاد می‌برد. کرمها او را می‌خورند و دیگر هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد. ریشهٔ گناهکاران کنده خواهد شد، |
21 They prey on the barren and childless, and show no kindness to the widow.
| چون به زنان بی‌فرزند که پسری ندارند تا از ایشان حمایت کند، ظلم می‌نمایند و به بیوه‌زنان محتاج کمک نمی‌کنند. |
22 Yet by His power, God drags away the mighty; though rising up, they have no assurance of life.
| خدا با قدرت خویش ظالم را نابود می‌کند؛ پس هر چند آنها ظاهراً موفق باشند، ولی در زندگی امیدی ندارند. |
23 He gives them a sense of security, but His eyes are on their ways.
| ممکن است خدا بگذارد آنها احساس امنیت کنند، ولی همیشه مواظب کارهای ایشان است. |
24 They are exalted for a moment, then they are gone; they are brought low and gathered up like all others; they are cut off like heads of grain.
| برای مدت کوتاهی کامیاب می‌شوند، اما پس از لحظه‌ای مانند همهٔ کسانی که از دنیا رفته‌اند، از بین می‌روند و مثل خوشه‌های گندم بریده می‌شوند. |
25 If this is not so, then who can prove me a liar and reduce my words to nothing?”
| آیا کسی می‌تواند بگوید که حقیقت غیر از این است؟ آیا کسی می‌تواند ثابت کند که حرفهای من اشتباه است؟ |
