Job 23
1 Then Job answered:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 “Even today my complaint is bitter. His hand is heavy despite my groaning.
“Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.
3 If only I knew where to find Him, so that I could go to His seat.
Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!
4 I would plead my case before Him and fill my mouth with arguments.
Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.
5 I would learn how He would answer, and consider what He would say.
Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.
6 Would He contend with me in His great power? No, He would certainly take note of me.
Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.
7 Then an upright man could reason with Him, and I would be delivered forever from my Judge.
Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.
8 If I go east, He is not there, and if I go west, I cannot find Him.
Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.
9 When He is at work in the north, I cannot behold Him; when He turns to the south, I cannot see Him.
Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.
10 Yet He knows the way I have taken; when He has tested me, I will come forth as gold.
Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.
11 My feet have followed in His tracks; I have kept His way without turning aside.
Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.
12 I have not departed from the command of His lips; I have treasured the words of His mouth more than my daily bread.
Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.
13 But He is unchangeable, and who can oppose Him? He does what He desires.
Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.
14 For He carries out His decree against me, and He has many such plans.
Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.
15 Therefore I am terrified in His presence; when I consider this, I fear Him.
Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.
16 God has made my heart faint; the Almighty has terrified me.
Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.
17 Yet I am not silenced by the darkness, by the thick darkness that covers my face.
Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.
