Job 21
1 Then Job answered:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 “Listen carefully to my words; let this be your consolation to me.
| به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید. |
3 Bear with me while I speak; then, after I have spoken, you may go on mocking.
4 Is my complaint against a man? Then why should I not be impatient?
| من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است. |
5 Look at me and be appalled; put your hand over your mouth.
| به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید. |
6 When I remember, terror takes hold, and my body trembles in horror.
| وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم. |
7 Why do the wicked live on, growing old and increasing in power?
| چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟ |
8 Their descendants are established around them, and their offspring before their eyes.
| فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند. |
9 Their homes are safe from fear; no rod of punishment from God is upon them.
| خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند. |
10 Their bulls breed without fail; their cows bear calves and do not miscarry.
| گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند. |
11 They send forth their little ones like a flock; their children skip about,
| فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند |
12 singing to the tambourine and lyre and making merry at the sound of the flute.
| و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند. |
| آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585) |
14 Yet they say to God: ‘Leave us alone! For we have no desire to know Your ways.
| در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند. |
15 Who is the Almighty, that we should serve Him, and what would we gain if we pray to Him?’
| شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟» |
16 Still, their prosperity is not in their own hands, so I stay far from the counsel of the wicked.
| گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم. |
17 How often is the lamp of the wicked put out? Does disaster come upon them? Does God, in His anger, apportion destruction?
| تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند، |
18 Are they like straw before the wind, like chaff swept away by a storm?
| و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟ |
19 It is said that God lays up one’s punishment for his children. Let God repay the man himself, so he will know it.
| ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد! |
20 Let his eyes see his own destruction; let him drink for himself the wrath of the Almighty.
| بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد. |
21 For what does he care about his household after him, when the number of his months has run out?
| وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟ |
22 Can anyone teach knowledge to God, since He judges those on high?
| کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند. |
23 One man dies full of vigor, completely secure and at ease.
| او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند |
24 His body is well nourished, and his bones are rich with marrow.
25 Yet another man dies in the bitterness of his soul, having never tasted prosperity.
| و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد. |
26 But together they lie down in the dust, and worms cover them both.
| هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند. |
27 Behold, I know your thoughts full well, the schemes by which you would wrong me.
| از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم. |
28 For you say, ‘Where now is the nobleman’s house, and where are the tents in which the wicked dwell?’
| می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.» |
29 Have you never asked those who travel the roads? Do you not accept their reports?
| ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت |
30 Indeed, the evil man is spared from the day of calamity, delivered from the day of wrath.
| که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛ |
31 Who denounces his behavior to his face? Who repays him for what he has done?
32 He is carried to the grave, and watch is kept over his tomb.
33 The clods of the valley are sweet to him; everyone follows behind him, and those before him are without number.
| بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.» |
34 So how can you comfort me with empty words? For your answers remain full of falsehood.”
| شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟ |
