Job 19
1 Then Job answered:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 “How long will you torment me and crush me with your words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 Ten times now you have reproached me; you shamelessly mistreat me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 Even if I have truly gone astray, my error concerns me alone.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If indeed you would exalt yourselves above me and use my disgrace against me,
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 then understand that it is God who has wronged me and drawn His net around me.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Though I cry out, ‘Violence!’ I get no response; though I call for help, there is no justice.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He has blocked my way so I cannot pass; He has veiled my paths with darkness.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He has stripped me of my honor and removed the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He tears me down on every side until I am gone; He uproots my hope like a tree.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 His anger burns against me, and He counts me among His enemies.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops advance together; they construct a ramp against me and encamp around my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He has removed my brothers from me; my acquaintances have abandoned me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My kinsmen have failed me, and my friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 My guests and maidservants count me as a stranger; I am a foreigner in their sight.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I call for my servant, but he does not answer, though I implore him with my own mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is repulsive to my wife, and I am loathsome to my own family.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even little boys scorn me; when I appear, they deride me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my best friends despise me, and those I love have turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 My skin and flesh cling to my bones; I have escaped by the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity on me, my friends, have pity, for the hand of God has struck me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do you persecute me as God does? Will you never get enough of my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 I wish that my words were recorded and inscribed in a book,
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 by an iron stylus on lead, or chiseled in stone forever.
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 But I know that my Redeemer lives, and in the end He will stand upon the earth.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 Even after my skin has been destroyed, yet in my flesh I will see God.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 I will see Him for myself; my eyes will behold Him, and not as a stranger. How my heart yearns within me!
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 If you say, ‘Let us persecute him, since the root of the matter lies with him,’
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 then you should fear the sword yourselves, because wrath brings punishment by the sword, so that you may know there is a judgment.”
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
