Job 18
1 Then Bildad the Shuhite replied:
Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
2 “How long until you end these speeches? Show some sense, and then we can talk.
Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
3 Why are we regarded as cattle, as stupid in your sight?
Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
4 You who tear yourself in anger— should the earth be forsaken on your account, or the rocks be moved from their place?
Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
5 Indeed, the lamp of the wicked is extinguished; the flame of his fire does not glow.
Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
6 The light in his tent grows dark, and the lamp beside him goes out.
Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
7 His vigorous stride is shortened, and his own schemes trip him up.
Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
8 For his own feet lead him into a net, and he wanders into its mesh.
Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
9 A trap seizes his heel; a snare grips him.
Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
10 A noose is hidden in the ground, and a trap lies in his path.
Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
11 Terrors frighten him on every side and harass his every step.
Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
12 His strength is depleted, and calamity is ready at his side.
Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
13 It devours patches of his skin; the firstborn of death devours his limbs.
Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
14 He is torn from the shelter of his tent and is marched off to the king of terrors.
Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
15 Fire resides in his tent; burning sulfur rains down on his dwelling.
Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
16 The roots beneath him dry up, and the branches above him wither away.
Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
17 The memory of him perishes from the earth, and he has no name in the land.
Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
18 He is driven from light into darkness and is chased from the inhabited world.
Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
19 He has no offspring or posterity among his people, no survivor where he once lived.
Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
20 Those in the west are appalled at his fate, while those in the east tremble in horror.
Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
21 Surely such is the dwelling of the wicked and the place of one who does not know God.”
Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
