Job 17
1 “My spirit is broken; my days are extinguished; the grave awaits me.
Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
2 Surely mockers surround me, and my eyes must gaze at their rebellion.
Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
3 Give me, I pray, the pledge You demand. Who else will be my guarantor?
Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
4 You have closed their minds to understanding; therefore You will not exalt them.
Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
5 If a man denounces his friends for a price, the eyes of his children will fail.
Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
6 He has made me a byword among the people, a man in whose face they spit.
У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
7 My eyes have grown dim with grief, and my whole body is but a shadow.
Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
8 The upright are appalled at this, and the innocent are stirred against the godless.
Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
9 Yet a righteous one holds to his way, and the one with clean hands grows stronger.
Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
10 But come back and try again, all of you. For I will not find a wise man among you.
Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
11 My days have passed; my plans are broken off— even the desires of my heart.
Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
12 They have turned night into day, making light seem near in the face of darkness.
Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol h7585)
14 and say to corruption, ‘You are my father,’ and to the worm, ‘My mother,’ or ‘My sister,’
«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
15 where then is my hope? Who can see any hope for me?
Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
